238 jpeg

$MI 1-14814-0, O by WN PWN 2007 222 Anek^{1 2} do rozdziału 6

Na podstawie obliczonych wartości indeksu C-L możemy wnioskować, że udział wymiany wewnątrzgałkowej Polski w handlu z wymienionymi partnerami stale rośnie. Największy wzrost udziału takiej wymiany zanotowano dla handlu między Polską a Niemcami, bo aż o SS.8%. Wyraźna jest tendencja do zwiększania się tego udziału w wymianie z grupami krajów wysoko rozwiniętych, natomiast dynamika indeksu G-L dla handlu Polski z grupą krajów Europy Środkowej i Wschodniej (F$W) jest dość słaba. Gdy popatrzymy na dane w tabeli 6.A.3. pokazującej w górnej części liczbę gałęzi, dla których obliczona war tość indeksu G I. jest większa niż 0,75, możemy zauważyć, że liczba ta stale się zwiększa. Natomiast liczba gałęzi, dla których wartość obliczonego indeksu jest mniejsza niż 0,25. stale maleje. Oba te spostrzeżenia potwierdzają więc, że udział wymiany wewnątrzgałęziowej w handlu Polski z badanymi grupami partnerów handlowych stale rośnie. Największe znaczenie ma to, że najbardziej dynamicznie rośnie wymiana wewnątrzgałęziowa z największym partnerem handlowym Polski, z Niemcami. W 2003 roku nieco ponad 58% wymiany z tym krajem stanowiła wymiana w obrębie tych samych grup produktowych. Do grup o największej wartości indeksu wymiany wewnątrzgałęziowej Polski z. Niemcami w tym roku należały: rudy metali {kod 261), maszyny i urządzenia mechaniczne (kod 845), szkło i wyroby ze szkła (kod 700), przyrządy i aparaty optyczne, fotograficzne i pomiarowe (kod 900), produkty pochodzenia roślinnego (kod 130) oraz sprzęt transportowy, pojazdy mechaniczne i części do nich (870), a także produkty chemiczne (291. 283).

Wzrost udziału handlu wcwnątrzgalęziowcgo w handlu Polski, zwłaszcza z. krajami Unii Europejskiej (w tym szczególnie z Niemcami), można wytłumaczyć na gruncie teoretycznym za pomocą następujących argumentów podanych w dużej części w rozdziale 6.

Szybszy wzrost gospodarczy Polski prowadzi do zbliżania się poziomu dochodu per capita do partnerów handlowych z l’F.. Skutkiem tego Polacy zaczynają konsumować dobra o podobnym poziomie jakości (hipoteza Lindera'), co prowadzi do intensyfikacji wymiany handlowci różnymi odmianami tego samego produktu. Dzięki temu, konsumenci mogą konsumować koszyk składający się z większej liczby różnych odmian, co podnosi ich poziom satysfakcji (Dixit-$tiglicz²).

Natomiast od strony podażowej mniejsze różnice w dochodach odzwierciedlają zmniejszanie się różnic we względnym wyposażeniu w czynniki produkcji (czyli w zasobie kapitału na jednego zatrudnionego). Analiza teoretyczna’ wskazuje, że udział handlu wcwnątrzgalęziowcgo w wymianie między dwoma partnerami handlowymi jest tym większy, im większy jest średni poziom dochodu per capita

1

Zob BurenStam b Lmdcr. .Am Ł.-łJy on Trudę and Trumlormalnin, John Wilcy, New York IML

2

Zob. A.K. Dixit, Joseph Stiglm. Monopotistie Competitron and Optimum Product Duersity. "American Economic Review" 1977, nr ,J.

'² /oh. F.lh.in.in I lelprrun, Paul Krugnian. Market Stnieture and Forergn TrjJc, MIT Pres². Combo Jec, MA 1983.