978-83-01-14814-0. C by WN PWN 2007
118 CZĘŚĆ I Teoria wymiany międzynarodowej
Wyrażenie dC/C możemy interpretować jako procentową zmianę C, co wygodniej można zapisać jako C, podobnie drfr - 9 oraz dw!u/ - w. Natomiast wyrażenie aariC można interpretować w kategoriach udziału kapitału w całkowitych kosztach produkcji, co wygodnie będzie oznaczyć symbolem 0r Wówczas równanie (4.DM.5) można przekształcić do postaci:
gdzie:
Ć = 6yt + 0, «■.
(4.DM.51)
Jest to przykład „algebry daszkowej”, bardzo przydatnego sposobu na wyrażanie powiązań matematycznych w ekonomii międzynarodowej.
Wyobraźmy sobie, że kraj produkuje dwa dobra - X oraz Y - przy użyciu dwóch czynników produkcji: pracy i ziemi. Niech dobro X będzie zicmiochłonne. Cena każdego z dóbr musi być równa kosztowi jego wyprodukowania:
Px = a.rxr + aLSur% (4. DM.6)
Py = anr 4- a.yto, (4.DM.7)
gdzie: arv a,x, a, v są proporcjami czynników dobranymi zgodnie z zasadą mini
malizacji kosztów, w zależności od cen ziemi (r) oraz pracy {w}.
Poza tym w gospodarce neoklasycznej musi występować pełne zatrudnienie czynników produkcji:
gdzie T oraz /, to całkowity zasób ziemi i siły roboczej w tej gospodarce.
Równania cen czynników produkcji (4.DM.6) oraz (4.DM.7) można przekształcić do równań zmian cen tych czynników:
Pv = ©,/ 4 ©„»•. (4.DM.11)
gdzie ©rv jest udziałem ziemi w koszcie wyprodukowania X. itd. Równocześnie zachodzą następujące nierówności: Brx> 0T, oraz 0/v> ©,% ponieważ dobro Y jest bardziej pracochłonne niż X.