HN 978-W-fl 1-14* 14-0 by WN PWN ^107
180 CZĘŚĆ I Teoria wymiany międzynarodowe!
Stosowanie modelu konkurencji monopolistycznej w analizie handlu międzynarodowego ma uzasadnienie w tym, że handel międzynarodowy zwiększa rozmiary rynku. W gałęziach, w których występują korzyści skali, zarówno różnorodność dóbr, jak i skalę ich produkcji ograniczają rozmiary rynku. Dzięki handlowi międzynarodowemu zintegrowany rynek światowy staje się większy niż. jakikolwiek rynek krajowy i w konsekwencji ograniczenia wynikające z rozmiaru kraju stają się mniej odczuwalne. Każdy kraj może się specjalizować w produkcji mniejszej ilości dóbr niż wtedy, gdyby handel międzynarodowy nic istniał. Kupując za granicą dobra, których sam nie produkuje, każdy może zwiększać różnorodność dóbr dostępnych dla konsumentów. W rezultacie handel międzynarodowy przynosi korzyści nawet wtedy, kiedy kraje nic różnią się od siebie pod względem wyposażenia w czynniki Czy techniki produkcji.
Załóżmy na przykład, ze istnieją dwa kraje, a w każdym jest rynek na 1 milion samochodów rocznic. Utrzymując ze sobą wymianę handlową, kraje te mogą stworzyć rynek na 2 miliony samochodów, len połączony rynek umożliwia wytwarzanie większej liczby różnych typów samochodów po niższych kosztach przeciętnych niż na każdy rynek z osobna.
Model konkurencji monopolistycznej możemy wykorzystać do wykazania, jak handel międzynarodowy pomaga dokonać wyboru między skalą a różnorodnością produkcji, przed którym stoją poszczególne kraje. Pokażemy, jak w modelu konkurencji monopolistycznej zwiększenie rynku prowadzi zarówno do niższej przeciętnej ceny. jak i do większej różnorodności dóbr. Wykorzystując te wnioski do analizy handlu międzynarodowego, zobaczymy, że wymiana prowadzi do powstania rynku znacznie większego niż rynek któregokolwiek z krajów. Łączenie rynków poprzez handel międzynarodowy ma zatem takie same konsekwencje, jak wzrost rozmiarów rynków poszczególnych krajów.
Rozmiary rynku wpływają na liczbę firm i ceny w gałęzi monopolistycznie konkurencyjnej. Na większych rynkach z reguły funkcjonuje więcej firm i każda z nich sprzedaje więcej. Toteż konsumentom obecnym na dużych rynkach będą proponowane niższe ceny oraz oferowana większa różnorodność towarów w porównaniu z konsumentami obecnymi na mniejszych rynkach.
W kontekście naszego modelu wygląda to następująco. Spójrzmy znów na krzywą CC na rysunku 6.3, która pokazuje, że koszt przeciętny każdej z firm jest tym wyższy, im więcej jest firm w gałęzi. Definicja krzywej CC jest dana równaniem (6.6):
,4C = F/Q + c = n x F/S + c.