29 (54)

29

trzeby, a sądzą, tak ostro, ze się nijak z pod nich wymignąć nie można.

Matus.

A dy mi dajcie odetchnąć, bo pytacie i pytacie, jaz się we łbie przewraca. — Słuchajcież.

Śpiew.    -

I.

Skorom jeno wylazł z masyny we Lwowie,

Idę prosto na sejm — pytam: kaj posłowie? Włażę na galaryą do okrutnój sali,

Kędy to na ławach wsyscy zasiadali:, Jadwokaty, księża, panowie i chłopy - Była ich tam kupa — namniój ze dwie kopy, Cosik tam gadali — cosik tam radzili,.

Lecz ja na to głupi — nie wiem, moi mili.

Chór.

A pocoście tam Matusie pocoście jechali Kiedyście jeno słuchali, a nie zmiarkowali? Matus.

i i> m 7 ii.

Dopióro jak wysła całuska gromada,

Tak ci ja im z góry — na nic taka rada.,

Lepiój o tem radźcie, by nie płacić skoły,

Bo nam djabli po niej, a chłop straśnie goły,

A nas poseł mówi: Skół, braeie, zamało Toćby drugie tyła jesce nam się zdało. Będziemy ich więcój jesce fundowali,

Jam przeęył—a wsyscy ze mnie się wyśmiali.

Chór.

A pocoście tam Matusie, pocoście jechali, Kiedyście nic nie wskórali, jesce z was się

' .¹ [śmiali.