31 (30)

S.4. PRZYKŁADY OBLICZEŃ 233

Moment A/, wywołany siłą Pr aa ramieniu l w przed&tawiu-nym połączeniu musi być zrównoważony a unią jednostkowych sił tarcia wzglądem środka ciężkości powierzchni styku wspornika ze ścianą. Konieczne jest do tego napięcie wstępne Qs śrub, które można obliczyć ze wzoru wyprowadzonego w przykładzie 5.7

Dlo prostokątnej powierzchni styku nie ma prostego wzoru, z którego można dokładnie określić wielkość biegunowego momentu statycznego. Do obliczeń powierzchnię dzieli się na n prostokątów, określa się odległość środka ciężkości r,- każdego z pojedynczych prostokątów od środka ciężkości całego przekroju i wówczas oblicza się biegunowy moment statyczny z następującego wzoru

Podobnie postępuje się w innych przypadkach, gdy powierzchnia styku jest różna od kołowej (lub pierścieniowej). W literaturze można również znaleźć przybliżone wzory do obliczania biegunowego momentu statycznego dla powierzchni różnych od kołowej |5.3|. W przypadku powierzchni prostokątnej przybliżony wzór ma postać

gdzie h — dłuższy bok prostokąta.

Po podstawieniu przyjętych wymiarów otrzymuje się

= 1092 • 10^:J mm³

Wymagane napięcie wstępne Qs śruby wynosi

= 19,55 • 10³ N

_ P_rlbli    5 • 1(P • 300 - 200 - 240

^Qs i/i,S₀ “ 6 0,15 4092 IIP

Siła poprzeczna Pj podobnie jak moment M_e musi być zrównoważona przez sumę jednostkowych sił tarcia, przeciwdziałając!)