<1 *-«*'-*
83-0I-M8I4-0. C b) \VN PWN 2007 JM CZĘŚĆ II Polityka handlowa
we Francji popularny stal się krojony brytyjski chleb tostowy. W innych przypadkach tynk wykazywały niewiele objawów fuzji Niemcy nie 'wyrażają zainteresowania irr portowanym piwem, a Wtosi makaronem 'wyprodukowanym z pszenny miękkiej.
Jak duże byty korzyści ekonomiczne z „Programu 1992''? W 2003 roku Komisja Łuropcjska zaprezentowała szacunki nieco skromniejsze nl2 tc sprzed 1992 roku: korzyści te oszacowano na poziomie 1,8% PKB. Jeżeli są to szacunki prawidłowe, to niewątpliwie trochę rozczarowują. lecz z pewnością nie wskazują na niepowodzenie programu.
Clą, kwoty importowe i inne tradycyjne narzędzia polityki handlowej są stosowane głównie po to, by chronić dochody konkretnych grup interesu, jednak politycy często twierdzą, żc ta polityka jest stosowana w interesie kraju jako całości i czasem mają rację. Wprawdzie ekonomiści często dowodzą, że odstępstwo od wolnego handlu obniża dobrobyt, ale w niektórych sytuacjach teoretycznie aktywna polityka handlowa może zwiększyć dobrobyt kraju.
Jeden z argumentów przemawiających za odstępstwem od wolnego handlu wynika bezpośrednio z analizy kosztów i korzyści. W dużym kraju, który jest w stanie wpływać na ceny zagranicznych eksporterów, taryfa celna powoduje obniżenie cen importowych i wobec tego poprawia jego terms of trade. Tc korzyść trzeba porównać z kosztami cła powstającymi wskutek deformacji warunków produkcji t konsumpcji. Jest jednak możliwe, że w niektórych przypadkach korzyści ze stosowania cla przeważą nad kosztami, toteż za stosowaniem cel może przemawiać argument powołujący się na terms of trade.
W dodatku do tego rozdziału pokazano, żc przy dostatecznie niskim poziomie cła korzyści z terms of trade przewyższają koszty stosowania cła. Toteż przy niewielkich stawkach ceł dobrobyt dużego kraju jest większy niż w warunkach wolnego handlu (rysunek 9.2). Wraz z podnoszeniem stawki cła koszty zaczynają się zwiększać szybciej niż korzyści i krzywa ukazująca dobrobyt kraju w zależności od cła icst nachylona do dołu. Cło. które całkowicie eliminuje handel (ft. na rysunku 9.2). powoduje, żc sytuacja kraju jest gorsza niż w warunkach wolnego handlu. Dalsze podnoszenie stawki cła ponad l, nie wywoła już żadnych skutków, tak więc krzywa robi się płaska.
W punkcie 1 na krzywej na rysunku 9.2. odpowiadającym stawce cła t,. dobrobyt kraju jest maksymalny. Stawka cła t.„ która maksymalizuje dobrobyt krapi. to optymalna taryfa celna. (Tradycyjny zwrot „optymalna taryfa celna" odnosi się raczej do stawki cła uzasadnionej argumentem nawiązującym do terms of trade niż