\
Zn2+ kation cynku
1. Siarczek amonu [(NH^S] wytrąca w środowisku zasadowym biały, osad siarczku cynku, który jest rozpuszczalny w kwasach.
2o Amoniak [NH3 . H2O] powoduje wytrącenie białego osadu wodorotlenku cynku, który jest rozpuszczalny w nadmiarze amoniaku z powstaniem kationu heksaaminacynku (w odróżnieniu od osadu Al(OH)3) i jest nierozpuszczalny w solach amonowych (w odróżnieniu od osadu Mg(OH)2).
3o Heksacyjanożelazian(II) potasu [K4[Fe(CN)r,|] w roztworze obojętnym lub kwaśnym tworzy z kationami cynku tworzy biały osad heksacyjanożelazianu(II) cynku.
Fe3+ kation żelaza(III)
1. Siarczek amonu [(NH^S] wytrąca w środowisku zasadowym czarny osad siarczku żelaza(III), który jest rozpuszczalny w kwasach z jednoczesną redukcją kationu żelaza(Ilł) do żelaza(ll).
l
i
2. Wodorotlenek sodu [NaOH] wytrąca brunatny, galaretowaty osad wodorotlenku żelaza(III), który jest nierozpuszczalny w nadmiarze odczynnika (w odróżnieniu od wodorotlenku glinu i cynku).
3. Tiocyjanian amonu (rodanek amonu) [NH4CNS] powoduje zmianę zabarwienia roztworu na krwistoczerwone, pochodzące od jonów kompleksowych (zawierających od 1 do 6 jonów CNS'), np. heksatiocyjanożelazianu(III).
GRUPA IV
Ca2+ kation wapnia
1. Węglan amonu [(NH4)2C03] wytrąca z roztworów obojętnych lub zasadowych biały osad rozpuszczalny w kwasach.
2. Rozcieńczony kwas siarkow'y(VT) wytrąca ze stężonych roztworów soli wapnia biały osad siarczanu(VI) wapnia. Próbę pozostawić na kilka minut i ponowić obserwacje.
3. Szczawian amonu [(NH4)2C204] wytrąca z roztworów obojętnych lub zasadowych biały, drobno krystaliczny osad szczawianu wapnia, który jest rozpuszczalny w kwasach.