\
Zn2+ kation cynku
1. Siarczek amonu [(NHLO2S] wytrąca w środowisku zasadowym biały, osad siarczku cynku, który jest rozpuszczalny w kwasach.
Zn2+ + S2' -> ZnSl ZnS 1 + 2 H+ -> Zn2+ + H2S t
2o Amoniak [NH3 H2O] powoduje wytrącenie białego osadu wodorotlenku cynku, który jest rozpuszczalny w nadmiarze amoniaku z powstaniem kationu heksaaminacynku (w odróżnieniu od osadu Al(OH)3) i jest nierozpuszczalny w solach amonowych (w odróżnieniu od osadu Mg(OH)2).
Zn2+ + 2 NH3 H20 -> Zn(OH)24 +2NH4+ Zn(OH)2 4 + 6 NH3 H20 -+ [Zn(NH3)6]2+ + 2 OH' + 6 HzO
3o Heksacyjanożelazian(II) potasu [K4|Fe(CN)6l] w roztworze obojętnym lub kwaśnym tworzy z kationami cynku tworzy biały osad heksacyjanożelazianu(II) cynku.
2 Zn2+ + [Fe(CN)6]4' -> Zn2[Fe(CN)6] 4
Fe3+ kation żelaza(III)
1. Siarczek amonu [(NKU^S] wytrąca w środowisku zasadowym czarny osad siarczku żelaza(III), który jest rozpuszczalny w kwasach z jednoczesną redukcją kationu żelaza(III) do żelaza(H).
2 Fe3+ + 3S2' -» Fe2S34 Fe2S3 4 + 4 Ff —> 2 Fe2+ + 2 H2S t; + 2 S 4
2. Wodorotlenek sodu [NaOH] wytrąca brunatny, galaretowaty osad wodorotlenku żelaza(III), który jest nierozpuszczalny w nadmiarze odczynnika (w odróżnieniu od wodorotlenku glinu i cynku).
Fe3+ + 3 OH' -> Fe(OH)34
3. Tiocyjanian amonu (rodanek amonu) [NH4CNS] powoduje zmianę zabarwienia roztworu na krwistoczerwone, pochodzące od jonów kompleksowych (zawierających od 1 do 6 jonów CNS'), np. heksatiocyjanożelazianu(III).
Fe3+ + 6 CNS' -+ [Fe(CNS)6]3'
2+ kation wapnia
1. Węglan amonu [(NFL^COs] wytrąca z roztworów obojętnych lub zasadowych biały osad rozpuszczalny w kwasach.
Ca2+ + C032' -> CaC03 4 CaC03 4 + -> Ca2+ + C021 + H20
2. Rozcieńczony kwas siarkowy(VI) wytrąca ze stężonych roztworów soli wapnia biały osad siarczanu(VI) wapnia. Próbę pozostawić na kilka minut i ponowić obserwacje.
Ca2+ + S042' -> CaS04 4
3. Szczawian amonu [(Nll4)2C204] wytrąca z roztworów obojętnych lub zasadowych biały, drobno krystaliczny osad szczawianu wapnia, który jest rozpuszczalny w kwasach.