\
ii,
1. Siarkowodór [II2S] w środowisku słabo kwaśnym wytracają czarny osad siarczku miedzi(II), rozpuszczalny na gorąco w rozcieńczonym kwasie azotowym(V).
Cu2+ + H2S -» CuSt + 2 H+
2o Wodorotlenek sodu [NaOH| wytrąca jasnoniebieski osad wodorotlenku miedzi(ll), który po ogrzaniu tworzy czarny tlenek miedzi (TI).
Cu2+ + 2 OH’ -» Cu(OH)2 i
Cu(OH)2I -» CuO 4- + h2o
;;i
3. Metaliczny cynk [Zn] i żelazo [Fe] wytracają z roztworów soli miedzi(II) czerwony osad metalicznej miedzi (szereg elektrochemiczny metali !). Próbę pozostawić na kilkanaście minut i ponowić obserwacje.
Cu2+ + Znt Cut + Zn2+
Cu2+ + Fe 4- —» Cu t + Fe2’
1. Siarczek amonu [(NH^S] wytrąca w środowisku zasadowym biały, galaretowaty osad wodorotlenku glinu, który jest rozpuszczalny w kwasach i mocnych zasadach. (Uwaga: nie powstaje siarczek glinu, który, w obecności wody ulega hydrolizie; można otrzymać go tylko na drodze suchej).
2o Amoniak [NH3 H2O] powoduje wytrącenie białego osadu wodorotlenku glinu, który jest nierozpuszczalny w nadmiarze amoniaku (w odróżnieniu od osadu Zn(OH)2) i w solach amonowych (w odróżnieniu od osadu Mg(OH)2).
3. Alizaryna S (odczynnik organiczny) tworzy z kationami glinu ceglastoczerwony osad (“lak”). W przypadku małego stężenia jonów Al3+ roztwór zabarwia się na czerwono. Wykonanie reakcji: do jednej kropli badanego roztworu należy dodać jedną kroplę alkoholowego roztworu alizaryny S oraz kilka kropel kwasu octowego (1 mol/dm3).