img141 (2)

GRUPA II

Cu²⁺ kation miedzi(II)

I. Siarkowodór [H2S] w środowisku słabo kwaśnym wytracają czarny osad siarczku miedzi(II), rozpuszczalny na gorąco w rozcieńczonym kwasie azotowym(V).

Cu²⁺ + H₂S -> CuS i + 2FT

2. Wodorotlenek sodu [NaOH] wytrąca jasnoniebieski osad wodorotlenku miedzi(II), który po ogrzaniu tworzy czarny tlenek miedzi(II).

Cu²⁺ + 2 OH' -> Cu(OH)₂I

T

Cu(OH)₂I -> CuOi + h₂o

3. Metaliczny cynk [Zn] i żelazo [Fe] wytracają z roztworów soli miedzi(II) czerwony osad. metalicznej    miedzi (szereg

elektrochemiczny metali !). Próbę pozostawić na kilkanaście minut i ponowić obserwacje.

Cu²⁺    +    Zn i    -»    Cu i    +    Zn²⁺

Cu²⁺    +    Fe -l    ->    Cu i    +    Fe²⁺

Al³⁺ kation glinu

1.    Siarczek amonu ((NH₄)₂S] wytrąca w środowisku zasadowym biały, galaretowaty osad wodorotlenku glinu, który jest rozpuszczalny w kwasach i mocnych zasadach. (Uwaga: nie powstaje siarczek glinu, który, w obecności wody ulega hydrolizie; można otrzymać go tylko na drodze suchej).

2 A!³⁺ + 3 S²' + 6 H₂0 -» Al(OH)₃ i + 3 H₂S t Ai(OH)₃1 + 3H⁺ -ż Al³⁺ + 3 H₂0 Al(OH)₃4 + OH' -> [Al(OH)₄]‘

2.    Amoniak [NH₃ H₂0] powoduje wytrącenie białego osadu wodorotlenku glinu, który jest nierozpuszczalny w nadmiarze amoniaku (w odróżnieniu od osadu Zn(OH)₂) i w solach amonowych (w odróżnieniu od osadu Mg(OH)₂).

Al³⁺ + 3 NH₃ H₂0 -> Al(OH)₃i + 3 NH₄⁺

3.    Alizaryna S (odczynnik organiczny) tworzy z kationami glinu ceglastoczerwony osad (“lak”). W przypadku małego stężenia jonów Ar⁺ roztwór zabarwia się na czerwono. Wykonanie reakcji: do jednej kropli badanego roztworu należy dodać jedną kroplę alkoholowego roztworu alizaryny S oraz kilka kropel kwasu octowego (1 mol/dm³).