4

2.2. Dobór szerokości taśmy na podstawie wydajności

Do prawidłowego doboru taśmy niezbędne są takie podstawowe informacje, jak:

•    rodzaj transportowanego materiału, jego granulacja i gęstość, wilgotność, ostrość krawędzi ziarn, temperatura,.

•    wydajność praktyczna, teoretyczna (maksymalna i średnia),

•    parametry drogi transportowej (rys.2), takie jak: długość przenośnika, różnica poziomów między punktami załadunku i wyładunku, zakrzywienia przenośnika (profil trasy),

•    prędkość taśmy,

•    obliczenie oporów ruchu przenośnika i zapotrzebowanie mocy.

Wydajność urządzeń transportowych o ruchu ciągłym określa się w jednostkach masy [t] lub w jednostkach objętości [m³] transportowanego materiału (nosiwa) przemieszczonego w jednostce czasu. Za jednostkę czasu zazwyczaj przyjmuje się godzinę [h], można również przyjąć czas zmiany roboczej, dobę lub rok.

W praktyce rzeczywista wydajność przenośników jest mniejsza od wydajności teoretycznej. Dla określenia wydajności praktycznej lub średniej rocznej wartości wydajności teoretycznej należy pomnożyć przez odpowiednie współczynniki zmniejszające, zależne od takich czynników, jak stopień napełnienia, warunków organizacyjnych pracy, sprawność obsługi, wykorzystania czasu pracy itp.

W_P = W_T-<p    (1)

Szerokość i prędkość taśmy oraz kąt niecki dobiera się w ten sposób, aby został spełniony warunek (2):

W_P<W_Tj    (2)

Wydajność praktyczna Wp przenośnika określona wzorem (1) nie może być mniejsza od wydajności teoretycznej Wr nosiwa na przenośniku (2).

Dla materiału transportowanego (przepływającego nieprzerwaną jednakową strugą) teoretyczna wydajność masowa przenośnika wynosi:

t

~h

(3)

W_T =3600 -F -v-y

gdzie: F- teoretyczny przekrój strumienia materiału; [m²J, v - prędkość ruchu przenośnika; [m/sj.

Z wzoru (3) wynika, że teoretyczna wydajność przenośników, przemieszczających materiał strugą, rośnie proporcjonalnie ze wzrostem pola przekroju poprzecznego strugi i prędkości biegu taśmy. Przy transporcie materiału w naczyniach, kubełkach lub w postaci ładunków jednostkowych, wydajność jest tym większa im większa jest pojemność naczynia lub masy sztuki, prędkość ruchu taśmy i im mniejszy jest odstęp między naczyniami lub jednostkami ładunkowymi.

Prędkość robocza dla projektowanych urządzeń transportu ciągłego ustala się na podstawie danych praktycznych. Przy założeniu wydajności i prędkości ruchu przenośnika określa się przekrój strugi materiału, a więc i wymiary taśm, płyt rynien lub innych elementów nośnych przenośników.

Wydajność teoretyczna (obliczeniowa) uzależniona jest od parametrów strugi nosiwa na taśmie. Parametrami tymi są prędkość v i przekrój F poprzeczny nosiwa na taśmie.

W zależności od własności fizykochemicznych transportowanego nosiwa i wielkości jego brył a zalecane i maksymalne prędkości taśm v dla różnych jej szerokości Bt podane zastały w tablicy 3 i 4.

5