BI6UANIP
Kolejną bardzo istotną cechą charakterystyczną obrazu mentalnego jest liczba jego wymiarów. Lubię opisywać tę submodalność za pomocą porównania do kreskówek, które oglądałem jako dziecko (to prawda, nadal oglądam niektóre z nich, ale Ty też!).
Zakres submodalności wymiarów zawiera się między dwoma wymiarami fotografii/filmu a trzema. Kreskówki, które w latach 50. tworzył Walt Disney, m.in. o Myszce Miki, powstawały w świecie dwuwymiarowym. Rysowano je na płaskiej powierzchni, a kiedy się je oglądało, łatwo było zauważyć, że są .płaskie". Nie miały głębi, mimo że wykorzystywano w nich różne rozmiary, aby to złudzenie osiągnąć.
Z kolei kreskówki trójwymiarowe cechują się wyraźną głębią. Kiedy się je ogląda, odnosi się wrażenie, że nie tylko jedno płótno rozciąga się od lewa do prawa, lecz także iż akcja rozgrywa się .w przód i w tył", czyli w stronę widza. Obecnie wiele kreskówek powstaje w trzech wymiarach.
Submodalność wymiaru zazwyczaj dominuje, kiedy zgłębiasz tematy, które Cię nie interesują lub wprost nudzą. Być może odkryjesz nagle, że myślisz o matematyce, historii czy codziennym nakładaniu makijażu przez Twoją żonę jak o czarno-białej fotografii posiadającej ramę... i tylko dwa wymiary! Cóż, to prawda, że taki obraz może nudzić.
A teraz weź te cechy i nadaj jednemu ze swoich najwspanialszych wspomnień tę samą formę. Zapewne stracisz cały entuzjazm. Dlatego nie rób tego więcej. Jestem tu po to, abyś wzbogacał swoje doświadczenia, a nie żebyś się nudził.
.Spójrzmy na to z innej strony, dobrze?"
.Musisz popatrzeć na to z szerszej perspektywy..."
.Gdybyś przyjął mój punkt widzenia..."
Wykorzystujemy perspektywy przez cały czas, wiele razy dziennie. Tak naprawdę nie ma dnia, w którym nie uruchamiałbyś bardzo wielu różnych punktów widzenia.
A oto wskazówka: perspektywa, którą przyjmujesz, aby myśleć i aby wizualizować daną sytuację, może się okazać kluczowa dla jej zrozumienia i dla
778