8a

Brak płytki oporowej lub przyspawanie jej z niewłaściwej strony może wynikać z niewłaściwego odczytania rysunku, zwłaszcza gdy elementy są wykonywane w odbiciu lustrzanym w stosunku do obrazu przedstawionego na rysunku.

Inna awaria wydarzyła się w hali stalowni z powodu podobnych zaniedbań montażowych, powodując poważne straty. W konstrukcji dachu zaprojektowano podciągi kratowe, obliczane jako belki ciągłe. Ciągłość belek zapewniono za pomocą nakładek w pasie górnym, przyspawanych nad podporą pośrednią. Nakładki ciągłości o przekroju 380 x 30 mm miały być przyspa-wane po zmontowaniu konstrukcji podciągu (rys. 5-37a); w rzeczywistości nakładek nie dano. Po obciążeniem konstrukcji dachowej nastąpiło zdeformowanie poprzecznych blach pionowych w węźle i zerwanie części śrub.

Rys. 5-37. Węzeł podporowy pasa górnego kratowego podciągu ciągłego (a) i schemat fragmentu podporowego podciągu (b)

Podciągi kratowe silnie ugięły się, a pracując częściowo jak cięgna spowodowały zerwanie śrub łączących je ze słupami. Deformacje podciągów spowodowały wychylenie się słupów z pionu i obsunięcie się podciągu ze stolika podporowego (płytki oporowej przyspawanej do słupa), co spowodowało katastrofę o zasięgu obejmującym cały dach.

Do awarii przyczynił się wzrost obciążenia połaci dachu wskutek nagromadzenia się pyłu z pieców martenowskich. W projekcie przewidziano dodatkowe obciążenie połaci dachu pyłem w wysokości 1,75 T/m podciągu. Rzeczywiste obciążenie było znacznie większe, gdyż wynosiło od 3,5-r-5,0T/m. Ciężar pyłu w stanie suchym wynosił 1,2 T/m³, a w stanie wilgotnym 2,5 T/m³.

Przy sprawdzaniu projektu wykryto ponadto błąd w obliczeniach krzyżulca ściskanego przy podporze (rys. 5-37b). Nie uwzględniono mianowicie przeciążenia podciągu i wzrostu siły w krzyżulcu 1, w którym naprężenia wynosiły 3570 kG/cm², co mogło przyczynić się dodatkowo do stanu awaryjnego konstrukcji.

W przedstawionych tu przypadkach do awarii doszło wskutek braku

170