58 (9)

58

FELDWEBEL.

Czy o niej wspominałem?...

Śpiew Nr 6.

Śród krwawych bitew, gdy huczące działa,

Śmierć i zniszczenie roznosiły wkoło,

Szedłem do bitwy z radością, wesoło,

Bo cóż po życiu, gdy dusza zbolała.

Nie dbałem o śmierć, nie dbałem na rany,

I tylko Boga prosiłem w mej nędzy,

Aby mi raczył zg^-on zesłać czemprędzej I wziął do siebie, do córki kochanej.

MARYSIA.

Biedny, uczciwy żołnierzu, niechże wam Bóg dozwoli jak najprędzej zobaczyć córkę, a proście tez Pana Boga, zęby mię tez pociesył.

FELDWEBEL.

Nie turbuj się moje dziecko, pójdę pomiędzy kamratów i dowiem się o twojego ojca. Może też on przyszedł z nami, może go ujrzysz prędzej, aniżeli myślisz. Bądź dobrej myśli, ja tu zaraz do was powrócę. (Odchodzi w głąb, Marysia za nim, Marcin na prawo).

SCENA SZESNASTA.

SZCZEPAN — KATARZYNA — WOJCIECH — STANISŁAW (wchodzą z lewej strony).

KATARZYNA.

Chwalaz Ci Panie, żeście się przecie jakoś ugodzili. Skoro juz Sceponek obiecał, ze się ze