CCF20100116000

29. Defekty punktowe atomy międzywęzłowe atomy domieszek wakancje: T

30. Defekty punktowe to wakancje i fonony: N	CZĘŚĆ PIERWSZA- METALE ŻELAZNE
31. Dla czystych metali temperatura rekrystalizaji Tr=0.4Ttop: T	1. Austenit jest międzywęzłowym roztworem stałym węgla w żelazie gamma: T
32. Dla wszystkich gatunków stali odpuszczanie średnie przeprowadza się w temperaturze 450 do 6OO0C: N	2. Austenit jest roztworem stałym międzywęzłowym węgla w żelazie delta: N
33. Do przemian dyfuzyjnych zachodzących podczas oziębiania stali należą przemiana martenzytyczna i bainityczna: N	3. Austenit jest roztworem stałym o maksymalnej rozpuszczalności węgla 2.11%: T
34. Dodatek chromu lub niklu zmniejsza zjawiska ryzyka korozji międzykrystalicznej stali odpornych powstające na skutek wydzielania się	4. Austenit szczątkowy powstaje w czasie przemiany martenzytycznej w skutek zbyt krótkiego czasu austenityzacji: N
węglików: N	5. Austenityzacja polega na wygrzaniu stopu w temperaturze 30 do 50SC poniżej linii GKS układu żelazo cementyt: T
35.    Dodatek tytanu lub niobu zmniejsza zjawisko korozji między krystalicznej stali odpornych na korozję powstające na skutek wydzielania się węglików: T 36.    dyslokacja krawędziowa może być dodatnia lub ujemna: T	6. Austenityzacja jest niekorzystnym zjawiskiem zachodzącym podczas krystalizacji austenitu z ciekłego metalu: N
	7. Bainit dolny powstaje w zakresie temperatur 550 do 400SC: N
37. Dyslokacja krawędziowa polega na obecności w sieci krystalograficznej ekstra płaszczyzny: T	8. Bainit dolny stanowi drobno dyspersyjną mieszaninę azotka epsilon w osnowie austenitycznej: N
38. Dyslokacja krawędziowa polega na obecności w sieci krystalograficznej ekstra płaszczyzny: N	9. Bainit dolny stanowi drobno dyspersyjną mieszaninę węglika epsilon w osnowie austenitycznej: N
39. Efektem starzenia jest wzrost twardości i wytrzymałości stopu oraz spadek plastyczności: T	10. Bainit dolny stanowi drobno dyspersyjną mieszaninę węglika epsilon w osnowie ferrytycznej: T
40. Eutektyka jest fazą pierwotną, pozostałe fezy krzepną z reszty cieczy pozostałej po krystalizacji eutektyki: N	11. Bainit dolny stanowi drobno dyspersyjną mieszaninę węglików w osnowie austenitycznej: N
41. Eutektyka krzepnie z reszty cieczy pozostałej po krystalizacji fezy pierwotnej: T	12. Bainit dolny stanowi mieszaninę cząstek cementytu w osnowie ferrytycznej: N
42. Faza to część układu jednorodna pod względem chemicznym oddzielona od reszty układu powierzchnią rozdziału: T	13. Bainit górny powstaje w zakresie temperatur 550 do 400SC: T
43. Ferryt jest najtwardszą fazą wchodzącą w skład stopów żelaza: N	14. Bainit górny powstaje w zakresie temperatur 800 do 65O0C: N
44.    Ferryt jest roztworem stałym między węzłowym węgla w żelazie alfa: T 45.    Ferryt jest roztworem między węzłowym węgla w żelazie gamma: N	15. Bainit górny stanowi mieszaninę cząstek cementytu w osnowie austenitycznej: N
46. Ferryt jest to przesycony roztwór węgla w żelazie gamma: N	16. Bainit górny stanowi mieszaninę cząstek ferrytu w osnowie austenitycznej: N
47. Ferryt jest to roztwór węgla w żelazie alfa: T	17. Budowa strukturalna perlitu zależy od stopnia przechłodzenia austenitu: T
48. Generalnie stale szybko tnące dzieli się na stale kobaltowe i bez kobaltowe: N	18. Budowa strukturalna perlitu zależy od temperatury ciekłego metalu: N
49. Hartowanie może być stosowane jedynie w stopach metali nie żelaznych, w których następuje zmniejszenie rozpuszczalności składnika w stanie stałym z	19. Cała ilość węgla rozpuszczonego w austenicie po przemianie martenzytycznej zostaje rozpuszczona w ferrycie: T
podwyższeniem temperatury: N	20. Celem wyżarzania normalizującego jest rozdrobnienie ziarna i ujednorodnienie struktury: T
50. Hartownie polega na nagrzaniu stali podeutektoidalne do temperatury 30 do 50 SC wyższej od Ac3 a stali nadeuktoidalnej do temperatury 30 do 50SC do temperatury 30 do 50BC wyższej od Acl i następnym ochłodzeniu z prędkością	21. Celem wyżarzania rekrystalizującego jest usunięcie skutków zgniotu: T
wyższą od krytycznej: T	22. Cementyt pierwotny krystalizuje bezpośrednio z roztworu ciekłego: T
51.    Hartowanie prowadzi do zmniejszenia twardości materiału: N 52.    Hartowaniem nazywamy operację prowadzącą do powstania struktury	23. Cementyt pierwotny podczas obniżania temperatury ulega przemianie w cementyt wtórny: N
martenzytycznej lub bainitycznej: T 53. Hartowaniu poddaje się wyłącznie stale nadeutektyczne: N	24. Cementyt trzeciorzędowy wydziela się z cementytu drugorzędowego w skutek zmiennej rozpuszczalności węgla w austenicie: N
54. Jednostką, wJctórej wyraża się hartowność jest HRC lub HV: T	25. Cementyt trzeciorzędowy wydziela się z ferrytu w skutek zmniejszenia się rozpuszczalności węgla podczas obniżania temperatury poniżej 7230C: T
55. Krystalizacja eutektyczna zachodzi w stałej temperaturze: T	26. Cementyt wtórny wydziela się z austenitu na skutek zmniejszenia się rozpuszczalności węgla: T
56. Krystalizacja eutektyczna zachodzi z ciągłym obniżeniem temperatury ciekłego stopu: N	27. Czynnikiem wpływającym na twardość martenzytu jest ilość węgla w stopie: T
57. Kryształy o wiązaniach jonowych są twarde kruche i mają wysoką temperaturę topnienia: T	28. Defekty punktowe to atomy międzywęzłowe atomy domieszek dyslokacje: N