29. Z HISTORII NAWIGACJI
1443. W hiperbolicznym systemie radionawigacyjnym średniego zasięgu Decca Navigator, działającym w drugiej połowie XX w., pokrywającym wybrzeża Europy, południowej Afryki, częściowo Azji, Australii i Kanady, każda z trzech stacji podległych (Slave Staiion) razem ze stacją główną (Master Station) tworzyła siatkę hiperbołieznych linii pozycyjnych, oznaczaną kolorem przypisanym danej stacji:
a. czerwonym (Red), zielonym (Greeri), purpurowym (Rur-ple),
b. czerwonym (Red), zielonym (Greeri), niebieskim (Blue),
c. karmazynowym (Magenta), czarnym (Black), żółtym (Yellow),
d. karmazynowym (Magenta), pomarańczowym (Orange), brązowym (Brown);
1444. W którym roku został utworzony Departament Hydrografii Admiralicji Brytyjskiej, czyli Departament Hydrografii Ministerstwa Marynarki Wojennej Wielkiej Brytanii (The Hydrographic Department, British Admiralty), obecnie UKHO (United Kingom Hydrographic Office), który zajął się opracowywaniem brytyjskich map i publikacji nawigacyjnych na podstawie danych uzyskiwanych przez własne okręty hydrograficzne?
a. w 1687 roku,
b. w 1795 roku,
c. w 1863 roku,
d. w 1918 roku;
1445. Pierwszy atlas morskich map nawigacyjnych wydany w Anglii w 1588 roku nosił nazwę:
a. Nautical Charts Atlas,
c. The Ma riner 's Handbook,
d. British Admiralty Catalo-guc;
1446. Za pierwszy kodeks prawa drogi morskiej uważa się pierwsze angielskie przepisy o zapobieganiu zderzeniom na morzu z 1862 roku, przyjęte równocześnie przez Anglię i Francję (1863), a także przez USA (1864), które w ciągu niespełna dziesięciu lat stały się obowiązujące w ponad trzydziestu państwach morskich:
a. The Black Book of Admirał-O'-
b. The Merchant Shipping Act, C. Regulations for Preventing
Collisions at Sea, d. Solas & Colregs;
1447. Katastrofa tego największego i najbardziej luksusowego statku, pasażerskiego, który w 1912 roku w dziewiczym rejsie zatonął na Atlantyku po zderzeniu z górą lodową, dala początek międzynarodowym porozumieniom i przepisom o bezpieczeństwie na morzu:
a. „Titanic”,
b. „Andrea Doria”,
c. „Lusitania”,
d. ,,Exxon Valdez”;
1448. Jako pierwsi praktycznie wykorzystywali kompas magnetyczny w żegludze morskiej:
a. Persowie,
b. Wikingowie,
c. Fenicjanie,
d. Chińczycy;
1449. W 1687 r. Isaac Newton opublikował dzieło „Matematyczne zasady filozofii przyrody”, w którym udowodnił, że zjawisko pływów jest wynikiem prawa ciążenia, które głosi, że dwa ciała przyciągają się wzajemnie z siłą:
a. proporcjonalną do odległości i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich masy,
b. proporcjonalną do kwadratu odległości i odwrotnie proporcjonalną do ich masy,
c. proporcjonalną do masy i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości,
d. proporcjonalną do kwadratu masy i odwrotnie proporcjonalną do ich odległości;
1450. Zegar o dużej dokładności, stosowany od ponad 200 lat na statkach do celów nawigacyjnych, z mechanizmem balansowym, o napędzie sprężynowym, odporny na działanie zmiennych warunków morskich, umieszczany w drewnianej skrzynce, na specjalnym zawieszeniu zapewniającym poziome położenie:
a. chronometr,
b. czasomierz,
c. stoper,
d. kalejdoskop;