Reakcja, w której u'ze: Almy dehydrogenaza bursztynianowa ^Scheinai i;, pokba odłączeniu od cząsteczki substratu- bursztynianu dwóch atomów wodoru i przeniesieniu ich na FAD. Produktami tej reakcji sąfumaran i FADH2.
A.
COOH
COOH
H COOH
C c
HOOC
H
T U//liii U/i
Bursztynian
B- FADH2 + 2Fe-2S +Q O FAD + 2Fe-2S + QH2
Kompleks reduktazy bursztynian - Q
Schemat 1. Utlenienie z udziałem dehydrogenazy bursztynianowej (Mit. kompleks II)
bursztynianu do fumaranu (A) i redukcja koenzymu Q do QH2 (ubichinolu) (B).
W procesach odwodomienia alkoholi i aldehydów oraz w reakcjach katalizowanych przez dehydrogenazy 2-oksy kwasów uczestniczy NAD- a powstający NADH jest stosunkowo stabilny bowiem nie ulega autooksydacji.
Natomiast FAD uczestniczy w reakcjach odwodomienia skutkujących tworzeniem wiązań podwójnych miedzy atomami węgla. W przeciwieństwie do NAD/NADPI cząsteczka FAD tak w utlenionej jak i zredukowanej formie jest kowalencyjnie związana z udziałem reszty histydyny z białkiem enzymu. Kompleks Enzym-FADH2 może ulegać w obecności tlenu autooksydacji wynikiem czego jest synteza H202. Jednak w mitochondriach elektrony z FADH2, związanego z dehydrogenazą bursztynianową, przenoszone są przez reduktazę koenzymu Q - nie na tlen a na koenzym Q (Schemat 1).
Mitochondria to „lipoproteinowe organelle komórkowe otoczone dwiema wysoce wyspecjalizowanymi błonami o charakterystycznej strukturze” [Kłyszjko-Stefanowicz Cytobiochemia, PWN, Warszawa 2002]. Występują niemal we wszystkich komórkach eukariotycznych. Podstawową funkcją mitochondriów jest utlenienie „paliwa” komórkowego (wysoko-zredukowanych związków: tłuszczy, cukrów czy szkieletów aminokwasów) i transformacja uzyskanej energii w wysokoenergetyczne wiązania ATP (Ryc.3).