CCF20101007013

14

14

(2.4)

(2.5)

^1a r_w + r₀ + r_a

Przv spełnieniu warunku, że R + R₀ = R otrzymujemy:

•>'T

Łatwo wykazać, że w tym przypadku względny błąd metody y_A szacujemy z wzoru:

R>

Ya ="

1 ₊ ^

R

(2.6)

R

Warto zaznaczyć, że producenci multimetrów dość często, zamiast rezystancji R_A. podają w zestawieniu parametrów charakterystycznych wartość spadku napięcia na zaciskach multimetru przy przepływie prądu nominalnego. Rezystancja R_A występuje wtedy w postaci niejawnej.

2.4 Wyznaczenie rezystancji w ew nętrznej źródła

Mierząc prądy I\ oraz L w obwodzie z rys.2.4, przy zaniedbani rezystancji amperomierza, dla dwóch różnych obciążeń R₀b_c\ i R₀bd otrzymujemy układ dwóch równań:

R. +R

obcl

(2.7a)

(2.7b)

którego rozwiązaniem jest.wzór (2.8) na rezystancję wewnętrzną źródła:

^2 R-obcl ~ R-obc\

IL =

(2.8)

Rys.2.4 schemat obwodu ilustrujący sposób wyznaczenia rezystancji wewnętrznej źródła

Jeżeli dysponujemy woltomierzem o bardzo dużej rezystancji wejściowej {R,))R_V) możemy użyć go do pomiarów napięcia bezpośrednio na zaciskach źródła i przyjąć, że jego wskazanie Uy jest równe sem. £, tzn. U_v = E . Wówczas, po zmierzeniu prądu 1 przy obciążeniu R₀bc, rezystancję wewnętrzną R» źródła obliczamy z wzoru (2.9):

*. =y -Jt*    (?.9)

Warto zzaznaczyć, że np. w radiotechnice lub telekomunikacji impedancję wyjściową Z„ generatorów napięcia zmiennego wyznacza się poprzez pomiar napięcia na ich zaciskach

14