Obraz
3 (23)

14

Ia =

Przy spełnieniu warunku, że R_A((R_W + R_Q = R otrzymujemy:

(2.4)

I

A

(2.5)

Łatwo wykazać, że w tym przypadku względny błąd metody % szacujemy z wzoru:

R,/

Ya

uh

Rą

R

(2.6)

Warto zaznaczyć, że producenci multimetrów dość często, zamiast rezystancji Ra, podają w zestawieniu parametrów charakterystycznych wartość spadku napięcia na zaciskach multimetru przy przepływie prądu nominalnego. Rezystancja Ra występuje wtedy w postaci niejawnej.

2.4 Wyznaczenie rezystancji wewnętrznej źródła

Mierząc prądy I\ oraz h w obwodzie z rys.2.4, przy zaniedbani rezystancji amperomierza, dla dwóch różnych obciążeń R₀bd i Robc2 otrzymujemy układ dwóch równań:

/, =---,    (2.7a)

¹ D , D    ⁷

oba

R...+R

obcl

którego rozwiązaniem jest wzór (2.8) na rezystancję wewnętrzną źródła:

R,

hR

2^syobc2

h Robci

(2.7b)

(2.8)

h-h

Rys.2.4 schemat obwodu ilustrujący sposób wyznaczenia rezystancji wewnętrznej źródła

Jeżeli dysponujemy woltomierzem o bardzo dużej rezystancji wejściowej {R_V))R_W) możemy użyć go do pomiarów napięcia bezpośrednio na zaciskach źródła i przyjąć, że jego wskazanie jest równe sem. E, tzn. U_v = E . Wówczas, po zmierzeniu prądu I przy obciążeniu R₀bc, rezystancję wewnętrznąR_w źródła obliczamy z wzoru (2.9):

*„=f-**    (2-9)

Warto zzaznaczyć, że np. w radiotechnice lub telekomunikacji impedancję wyjściową Z_w generatorów napięcia zmiennego wyznacza się poprzez pomiar napięcia na ich zaciskach

14