wartości, istniejących uwarunkowań społeczno-ekonomicznych oraz występujących potrzeb i interesów społecznych. Wpływanie na proces komunikowania masowego to kształtowanie ramowych warunków prawnych, politycznych i ekonomicznych funkcjonowania systemu medialnego.
2. K. Jakubowicz - polityka medialna to dziedzina polityki publicznej, która musi
odpowiedzieć na pytanie, co należy zrobić, aby w pożądany sposób ukształtować system mediów, jak i dlaczego należy to zrobić oraz jakimi metodami: jakie typy działań można i trzeba w tym celu podejmować, a jakich nie
3. B. Mierzejewska - polityka medialna jako działalność władz w kształtowania
warunków funkcjonowania systemu komunikowania masowego - głównie prasy, radia i telewizji.
Polityka medialna to takie działanie, które ma na celu tworzenie, kształtowanie i oddziaływanie na ramy prawno ustrojowe, wyznaczające sposoby i zasady funkcjonowania mediów na rynku i w społeczeństwie.
Programy medialne Unii Europejskiej:
Systemy medialne krajów członkowskich UE oparte są wprawdzie na wspólnych dla wszystkich państw zasadach demokratycznych, jednak nie ma jednego wypracowanego wspólnego modelu, będącego przynajmniej punktem odniesienia.
UE i RE nie posiadają także prawnych kompetencji do bezpośredniego ingerowania w sprawie regulacji systemów medialnych państw członkowskich.
Punktem wyjścia dla wspólnej europejskiej polityki medialnej było orzeczenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka o swobodzie wypowiedzi i informacji, a następnie wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 1974, kwalifikujący media do sfery towarów i usług - możliwość wpływania na stronę ekonomiczną - np. przepisy antymonopolowe.
Traktat o Unii Europejskiej ( prawo pierwotne, formalnie wiąże państwo) - nie reguluje bezpośrednio działalności mediów - wpływ ekonomiczny:
- UE może przyjąć akcje wspierające swobodę wymiany usług;
- Komisja UE może regulować kwestie koncentracji oraz pomocy państwa także dla sektora medialnego;