Buddyzm 2 4

250 Buddyzm

8.    Są tacy [...]- tathagata nie istnieje po śmierci -[...]

9.    Są tacy [...]- tathagata istnieje i nie istnieje po śmierci -[...]

10.    Są tacy [...]- tathagata ani nie istnieje, ani nie nie istnieje po śmierci -

Oni żyją gotowi do kłótni, gotowi do sprzeczki, popadają w kontrowersje wzajemnie się atakując raniącymi słowami: „laka jest prawda - nie taka jest prawda; nie taka jest prawda - taka jest prawda!”

I oto wielu mnichów, odziawszy się [w zakonne szaty] i wziąwszy miskę żebraczą weszło po jałmużnę do [miasta] Sawatthi przed południem. Gdy obeszli [miasto] Sawatthi za jałmużną, po południu powrócili z jałmużną i udali się w to miejsce, gdzie przebywał Błogosławiony. Zbliżywszy się i pozdrowiwszy z czcią Błogosławionego usiedli po jednej stronie. I gdy tak siedzieli po jednej stronie, owi mnisi w te słowa odezwali się do Błogosławionego:

-    Tutaj, Panie, w Sawatthi przebywają liczni pustelnicy, bramini, wędrowni asceci różnych wyznań, mający różne poglądy, mający różne wierzenia, mający różne nastawienia, znajdujący oparcie w różnych opiniach.

1. Są [tedy pośród nich] tacy pustelnicy i bramini, którzy twierdzą [...]-[...]

10. Są tacy    którzy twierdzą, że tathagata ani nie istnieje,

ani nie nie istnieje po śmierci

[Słysząc tc słowa Błogosławiony rzekł do owych mnichów:]

-    Mnisi! Asceci różnych wyznań są ślepi, pozbawieni oczu - nie znają [prawdziwego] sensu [rzeczy], nie znają nieprawdziwego] sensu [rzeczy] (albo: nie znają tego, co dobre i tego, co niedobre), nic znają prawdy, nie znają nieprawdy.

Ci [asceci], nie znający ani tego, co dobre, ani tego, co niedobre, ani prawdy, ani nieprawdy, skłonni do kłótni, swarliwi, popadający w kontrowersje, żyją atakując się wzajemnie raniącymi słowami: „taka jest prawda - nie taka jest prawda; nie taka jest prawda - taka jest prawda!”

Dawno temu, o mnisi, władcą tegoż [miasta] Sawatthi byl pewien król. I ten król, o mnisi, wezwał jakiegoś człowieka [tymi słowy:]

-    Hej, ty tam, człowieku! idź i zbierz razem wszystkich ślepych od urodzenia w Sawatthi.

-    Tak jest, panie! - odrzekł ów człowiek.

Usłuchał [rozkazu] króla i, o mnisi, zebrawszy razem wszystkich ślepych od urodzenia w Sawatthi, udał się do króla. Zbliżywszy się rzeki do króla: - [Oto] zebrani są, panie, wszyscy ślepi od urodzenia w Sawatthi.

Król [na to odrzekł:]

-    A teraz, powiadam, pokaż [tym] ślepcom słonia!

-    Tak jest, panie! - rzekł ów człowiek, o mnisi, usłuchał [rozkazu] króla i okazał (przyprowadził) ślepcom słonia.

[1]    - [A teraz] pokaż jednej grupie ślepców głowę słonia [mówiąc im -] „taki jest słoń, ślepcy!”

[2]    Jednej grupie ślepców pokaż ucho słonia [mówiąc im -] „taki jest słoń, ślepcy!”

[3]    Jednej grupie ślepców pokaż kici słonia [mówiąc im -] „taki jest słoń, ślepcy!”

[4]    Jednej grupie ślepców pokaż trąbę słonia [mówiąc im -] „laki jest słoń, ślepcy!”

[5]    Jednej grupie ślepców pokaż ciało słonia [mówiąc im -] „taki jest słoń, ślepcy!”

[6]    Jednej grupie ślepców pokaż nogę słonia [mówiąc im -] „laki jest słoń, ślepcy!”

[7]    Jednej głupie ślepców pokaż udo słonia [mówiąc im -] „taki jest słoń, ślepcy!”

[8]    Jednej grupie ślepców pokaż ogonek (? członek, wyrażenie nangułtha jest niejasne) słonia [mówiąc im -] „taki jest słoń, ślepcy!”

[9]    Jednej grupie ślepców pokaż ogon słonia [mówiąc im -] „laki jest słoń, ślepcy!”

1 ów człowiek, o mnisi, pokazawszy ślepcom słonia, [tak jak kazał król,] zbliżył się do króla. I gdy się zbliżył, rzekł do króla:

-    Słoń, panie, został pokazany ślepcom. Co teraz, [panie,] rozkażesz?

I oto król, o mnisi, udał się lam, gdzie byli ślepcy [zgromadzeni]. Zbliżywszy się powiedział do tych ślepców:

-    Czy pokazano wam, ślepcy, słonia?

-    Tak, panie, pokazano nam słonia.