DSC02241 (2)

13

6. Forma projektu

Przedstawiane do oceny opracowanie składa się z tekstu zasadniczego i załączników. W tekście podaje się obliczenia wszystkich wielkości potrzebnych do konstrukcji. Podaje się nazwę obliczanej wielkości, a obliczenia zapisuje się następująco

podstawione		wynik:
wartości	—	liczba i
liczbowe		jednostka

Załącznikami są następujące rysunki, wykonane w podziałeś 1:1, z wypełnionymi tabelkami:

-    koło zębate; zarys bez przesunięcia (Rysunek nr 01),

-    koło zębate; zarys przesunięty (Rysunek nr 02),

-    zębatka tworząca (Rysunek nr 03),

-    koło zębate; zarys bez przesunięcia; metoda obwiedniowa (Rysunek nr 04), (ten rysunek wykonany na przezroczystej kalce).

Na rysunkach 01 i 02 należy zwymiarować następujące wielkości: d, db, d«, dr, a, f, h.

Należy zmierzyć wielkości pomiarowe zęba, tj. wysokość i cięciwę, h, s na rysunkach 01 i 02, a następnie obliczyć te wielkości ze wzorów.

Wyniki pomiarów i obliczeń należy zestawić w tabelach. Przykładową tabelę przedstawiono poniżej. Błąd oblicza się z następującego wzoru

Błąd r. ™j^z obliczeń ~ ™ | ^ry*^unku) Si

wynik z obliczeń

Stan koła	Nazwa wielkości	Symbol	Wyniki		Błąd, %
			z obliczeń	z rysunku
{Zarys bez	[ Wysokość pomiarowa	h
przesunięcia	Cięciwa pomiarowa	8
Zarys	| Wysokość pomiarowa	h
! przesunięty	| Cięciwa pomiarowa	1

W zastosowaniach technicznych błąd nie przekraczający 5% jest akceptowalny.

W celu porównania wyników uzyskanych metodą punktowa i metoda obwiedraową należy aa rysunku 04 wrysować zarys zęba z rysunku 01.

7. Oznaczenia

c - luz wierzchołkowy,

d 1 średnica okręgu podziałowego,

db - średnica okręgu zasadniczego,

d _w — średnica toczna,

h* — współczynnik wysokości głowy zęba,

k — współczynnik obniżenia głów zębów koła, m - moduł koła zębatego, r - promień zaokrąglenia naroża zębatki, x - współczynnik przesunięcia zarysu, z - liczba zębów koła, a - kat zarysu odniesienia.

c* i współczynnik luzu wierzchołkowego, d. - średnica okręgu wierzchołków, dr- średnica okręgu stóp, h - wysokość pomiarowa zęba, hj - współczynnik wysokości stopy zęba.

K - obniżenie głów zębów koła, p-podziałka,

1 - cięciwa pomiarowa,

X - przesunięcie zarysu, żg - graniczna liczba zębów,

8. Wzory

d = m z

z_ = |    ; jeżeli h | = 1

sina

z, i 17, w pozostałych przypadkach wyniku nie zaokrągla się do liczby całkowitej

hf =hj +c*

i a fl 20°, to wynik 17,097 zaokrąglamy, przyjmując