371

13.5.2. Technika lutów aktywnych

Do lutów konwencjonalnych dodaje się takie metale jak Zr, Ti, Mn, a lutowanie przeprowadza się w próżni lub w bardzo czystym wodorze albo w argonie. W czasie lutowania w wysokich temperaturach metale te zachowują się aktywnie względem podłoża ceramicznego i dyfundują do tego podłoża. Istnieje wiele sposobów wprowadzenia zachowujących się aktywnie metali. Obecnie stosuje się najczęściej metodę wodorkową TiH₂. Sposób ten polega na nakładaniu na powierzchnię kształtki ceramicznej warstwy wodorku (TiH₂) o grubości 10+20 |im. Po zestawieniu kształtki ceramicznej z częścią metalową i z odpowiednim lutem, wygrzewa się je w piecu próżniowym ,

(rys. 13.10) w próżni 1,3 • tOpjPa i temperaturze około 1173 K. W czasie podgrzewa- / // Q nta^wóHórek tytanu rozkłada się na tytan i wodór, który częściowo redukuje A1₂0₃ i poprawia skład gazów szczątkowych w komorze próżniowej. Zredukowany Al tworzy z tytanem stop, który jest bardzo wytrzymałą warstwą pośrednią. Ostatnio przy spajaniu zwłaszcza ceramiki azotkowej rozwija się technika próżniowego lutowania spoiwami aktywnymi ze stopów Ti-Cu, Ti-Ag-Cu-Ni lub Ti-Au-Cu o strukturze krystalicznej lub amorficznej.

Rys. 13.10. Typowy wykres cyklu cieplnego przy lutowaniu próżniowym

371