DSC04718

Zadania terapeutyczne wobec dzieci nadpobudliwych psychoruchowo

Kinga Lawandowska(2007) Muzykoterapia dziecięca str. 155-157

Objaw	Cel terapii	Gry muzyczne, ćwiczenia	Spodziewany efekt terapeutyczny
1. Ciągle poszukiwanie nowych bodźców, a zarazem podniecenie nadmiarem wrażeń	Obniżenie poziomu procesu pobudzenia w układzie nerwowym	•Gry wprowadzające na rozpoczęcie zajęć powinny być nowe i zaciekawiające: gesty powitania z głośnym wyśpiewaniem imion, tekstu piosenki, •ćwiczenia rozładowująco - wyładowujące: rytmiczne klaskanie, marsz, podskoki, przysiady, tupanie, wyma-chy ramionami, okrzyki do tła muzycznego. Dynamiczne malowanie do muzyki ze zróżnicowaniem tempa ruchów. Akompaniament na instrumentach do muzyki z nagrań płytowych.	Wyładowanie nadmiaru energii
2. W toku działania uwaga mimowolna rozproszona, krótkotrwała, brak wytrwałości, niecierpliwość, męczli-wość.	Wydłużenie aktów uwagi, koncentracja na jednym obiekcie przez selekcjonowanie dostępności do bodźców fizycznych	Ćwiczenia koncentrujące słuchowo — ruchowe, jak: wędrujące klaśnięcie czy pojedynczy dźwięk uderzany po kolei w grupie. Echo muzyczne. Ćwiczenia podzielności uwagi. Tworzenie własnych motywów rytmicznych - np. zabawa w zegary, automatyczne zabawki, maszyny. Trening czekania.	Zmniejszenie stanu nadmiernej mobilizacji organizmu. Radość z własnej twórczej aktywności.
3. Nadmierna aktywność samorzutna, utrwalona hałaśliwość	Poprawa reaktywności wzroku, słuchu, dotyku. Rozwijanie poczucia własnego dała, poczucia równowagi.	Głębokie wyciszenie: kądk ciszy w domu dla rozładowania stresu, trening uwagi i pamięci słuchowej np. przysłuchiwanie się ciszy, a potem jej wygrywanie, słuchanie muzyki uspokajającej, kołysanie z trzymaniem się za ręce, pozytyw-kowe kołysanki dla dzieci.	Obniżenie pobudliwości ruchowej, umiejętność sterowania własną aktywnością, koncentracja uwagi.
4. Niepokój ruchowy, nadmiar ruchów chaotycznych, mimowolnych, współruchy.	Rozluźnienie, uspokojenie	Ćwiczenia relaksacyjne, oddechowe, zabawy z obserwacją własnego oddechu. ■ Trening bezruchu. • Ilustracje ruchowe różnych zdarzeń.	Ustąpienie napięcia psychicznego i fizycznego, uporządkowane sekwencje ruchów, ruchy precyzyjne, kontrolowane.
5. Skłonność do wybuchów złości, agresji, krzykli-wość, chwiejność nastroju.	Wzmocnienie samokontroli	Techniki prowokacji sytuacyjnej: •    gry z mówieniem szeptem, •    gry muzyczne: *z czekaniem na swoją kolejkę, •z opóźnieniem oraz •powstrzymywaniem się od ruchu	Poprawa koordynacji słuchowo-ruchowej, zachowanie opanowane