DSCF6798

nic istnieli dla zwiedzającego. Wystawione przedmioty dają świadectwo o tym, z czym musieli, chcieli się rozstać ludzie, czy to dlatego, że umarli, zostali zabici, czy też rozstali się z tym na zasadzie wymiany na coś innego. Pierwotni właściciele nie mogli albo nie chcieli już szacować ich jako własne. Jeśli przedmioty te były kiedyś w posiadaniu zmarłego, zabitego lub poddanego - może to być również „przyroda” - to chcąc nie chcąc obecni właściciele czy krewni demonstrują swoją władzę uwidaczniając i konserwując fragment zmarłego, poddanego. Tym bardziej druga część może pozostać poza tym, co widoczne, co uchwytne emocjonalnie i myślowo, właśnie tak jak rozkładające się zwłoki ukryte są pod kwiatami i wieńcami. Nieznoszenie, niepojmowalność śmierci, winy poprzez zastosowanie przemocy zostają wyrugowane z wyobrażenia. Istnieje reszta, zachowany kawałek, który będzie utrzymywany. Nie wszystko ginie. Według wzoru zaprzeczania, - aby ujść bólowi rozstania i uniknąć halucynacji życzenia - żyjący konstytuuje relikwię w rodzaju podwyższonej realności albo lepiej surrealności. (Fedida 1971, 376)

Do tego surrealizmu należy eksponowana widoczność przy zakazie dotykania, wykluczenia z cyrkulacji, aby zostać przyjętym do nowej symbolicznej cyrkulacji, w inny rodzaj przemiany materii. Na koniec swoich rozważań o znaczeniu i funkcji relikwii Fedida pisze: Częstokroć akumulacyjne przechowywanie relikwii przez neurotyków dowodzi jasno ich psychologicznego znaczenia: przedmioty wszelkiego rodzaju, które nie służą już niczemu, usunięte są z praktyki wymiany czy też wykorzystania i zniszczenia, ale podtrzymują jeszcze afektywne warunki zależności odnoszące się do archaicznego obrazu zaginionego ciała. Status analityki, który psychologowie przypisują relikwii, precyzuje jej znaczenie zarówno w odniesieniu do żałoby jak i w świetle analiz procesów melancholijnych. (Fedida 1971,379)

W tym kontekście pedagogice muzealnej przypada zadanie Orfeusza, który rzekomo chce uwolnić I iurydykę ze świata podziemi. Pedagodzy najczęściej zbyt wcześnie się odwracają.