KSIĘCIA PIERWSZA. ROZDZIAŁ I 19
Po czwarte, dość obficie uwzględnił i to zadanie, które polega na ma* lowaniu stworzeń ożywionych. Najpierw w powietrzu, w ks. I:
Patrz, leci sześć łabędzi par skrzydłem wesołym;
po drugie, na ziemi, w ks. I:
... trzy tylko na brzegu jelenie Błądzące widzi — z tyłu łań cała gromada,
oraz w ks. III:
Tu pierwszą wróżbę, cztery ujrzałem z daleka Śnieżne łanie, gryzące polnego darń kopca;
po trzecie, w wodzie przedstawia wspaniale owe węże, w ks. II:
... Dwa wężyska olbrzymimi skręty Burzą morze i suną na brzeg wysunięty.
Wzniesiona ponad nurty pierś i krwawa grzywa Nad falą świeci;
po czwarte, Cłiimerę w ogniu i potwory Tartaru, w ks. VI.
Również i piąty rodzaj motywów, zwanych przez malarzy fantastycznymi, uwzględnił: już to przedstawiając przemiany w ks. I Kupidyna w Askaniusza i Wenery w nimfę, w ks. V — Irydy w starą Beroe i Snu w Forbanta, w ks. VII — Alekto w piastunkę, w ks. XII — Jutumy w Metyska; już to malując potworne postaci : Wieści w ks. IV, Harpii w ks. III, góry Atlasa w ks. IV. A jakże fantastyczny jest następujący obraz w ks. VI:
Okropne oczom kształty...
Prócz tego w stajni stoją przeróżne widziadła:
Centaury u wrót, Scylla dwu kształtna, bezmierny Sturamienny Bryjarej, drapieżny gad Lerny Syczący groźnie, zbrojna w płomienie Chimera,
Gorgony, Harpie, tudzież postać, co się zwiera Z trzech ciał. Enej ze trwogą dobywając miecza Naprzeciw nadchodzącym pierś swą zabezpiecza.
Widzisz, jak dla uświetnienia osoby, którą maluje, stosownie do zasad per* spektywy malarskiej stosuje również motywy fantastyczne, malując Eneasza w pośrodku potworów.
Przystępuje więc na koniec do części szóstej (zwanej przez malarzy portretem lub fabułą) i w pośrodku tła przyrody, światłocienia, bliskiego i dalszego otoczenia, stworzeń żywych i fantastycznych umieszcza w całej Eneidzic Eneasza, wszystkie te co dopiero wymienione elementy odnosząc jak malarz na obrazie do jego jedynie postaci. I nie dlatego Maro jest poetą, że to
1