Funkcjąf odwzorowującą zbiór X w zbiór Y nazywa my takie przyporządkowanie, które każdemu elementowi x ze zbioru X przyporządkowuje dokładnie jeden elementy ze zbioru Y.
[ X,# X2 =>f(xO# f(X2)]
f'1=x <s> f(x)=y
< x2 => f^) < f(x2)
< x2 => f^) > f(x^
< x2 => f(x-!) > f(x2)
< x2 => f(x-!) < f(x^ f(x) = C
f(x) = f(x+t) f'(x) > 0 f'(x) < 0 f(-x) = f(x) f(-x) = -f(x)
- Funkcja różnowartościowa:
- Funkcja odwrotna:
- Funkcja rosnąca:
- Funkcja malejąca:
- Funkcja nierosnaca:
- Funkcja niemaleiaca:
- Funkcja stała:
- Funkcja okresowa:
- Funkcja wypukła:
- Funkcja wklęsła:
- Funkcja parzysta:
- Funkcja nieparzysta:
Złożenie funkcji:
Jeśli f: X => Y i g: Y => Z, gdzie funkcja f przekształca zbiór X na Y, to odwzorowanie h: X => Z przyporządkowujące każdemu elementowi xe X element g[f(x)] nazywamy złożeniem odwzorowań fi g.
- za pomocą grafu
- za pomocątabeli
- za pomocą wykresu
- za pomocąwzoru
- za pomocą opisu słownego
Wykresy funkcji:
Wykresem funkcji y=f(x) nazywamy zbiór wszystkich punktów płaszczyzny (a,b), których współrzędne spełniają warunek b=f(a).
I. Analiza funkcji
a) wyznaczenie dziedziny funkcji
b) obliczenie granic na krańcach przedziałów pokreśloności
c) wyznaczenie asymptot
d) wyznaczenie punkt. Przecięcia funkcji z osiąX oraz Y
e) zbadanie parzysości i nieparzystości funkcji
II. Analiza pierwszej pochodnej funkcji
a) wyznaczenie zbioru w którym funk. Jest różniczkowalna
b) wyznaczenie miejsc zerowych pochodnej
c) wyznaczenie zbiorów, w których f'(x)>0 oraz f'(x)<0
d) określenie monotoniczności funkcji
e) wyznaczenie ekstremów lokalnych funkcji
III. Analiza drugiej pochodnej
a) wyznaczenie zbioru w którym f' jest różniczkowalna
b) wyznaczenie miejsc zerowych drugiej pochodnej
c) określenie przydziałów wklęsłości i wypukłości funkcji
d) wyznaczenie punktów przegięcia
e) ewentualne wyznaczenia ekstremów funkcji
IV. Sporządzenie tabeli przebiegów zmienności funkci.
V. Sporządzenie wykresu funkcji.