IMAG1317

Wybrane podejścia aksjologiczne i teoretyczne w pracy socjal

(kognitywnych) i emocjonalnych. To zaś ma bezpośrednio oddziaływać na poprawę jego samoświadomości⁹⁴.

Mechanizm procesu empowerment przebiega w trzech etapach:

- uwolnienie potencjału,

I- wzrost kompetencji,

- poprawa samoświadomości.

Opisane powyżej procesy empowerment uzdalniają klienta do innego, świeżego spojrzenia na otaczającą go rzeczywistość. Pozwalają klientowi rozpoznać swe mocne punkty, posiadane zdolności i umiejętności, które nawet jeśli są niewielkie, to mogą dać początek zmianom.

Empowerment polega więc na konsultatywnym i kooperatywnym wspieraniu klienta i kierowaniu go w stronę ponownej samoorganizacji własnego życia. W tym modelu klient z niekompetentnego i deficytowego przypadku przekształca się w znajdującą się w trudnej sytuacji, ale dysponującą ukrytymi rezerwami sił osobę⁹⁵.

B. Dubois, K.K. Miley⁹⁶ zebrały i opisały zasady i założenia wzmacniania. W kontekście pracy asystenta rodziny będą to:

- Wzmocnienie (empowerment) jest procesem polegającym na współpracy; klient i asystent rodziny pracują na zasadzie partnerstwa.

- Proces wzmacniania (empowering) zakłada postrzeganie klienta, jako osoby kompetentnej i dysponującej możliwościami odpowiednimi do posiadanych środków i szans.

- Klienci muszą postrzegać siebie samych jako podmioty sprawcze, zdolne do przeprowadzenia zmian.

- Kompetencje zyskuje się lub doskonali poprzez doświadczenia życiowe, '--'JKi szczególnie doświadczenia potwierdzające skuteczność.

- Rozwiązania dotyczące konkretnej sytuacji są zróżnicowane, a czynniki składające się na daną sytuację problemową wielorakie.

- Ludzie powinni koniecznie uczestniczyć w swoim własnym wzmocnieniu: cele, środki oraz rezultaty powinny być zdefiniowane samodzielnie. Klient ma swoje określone zadania: uznanie i zaakceptowanie zmiany, zaangażowanie się w partnerski układ nastawiony na dokonanie zmiany, zrozumienie dynamiki sytuacji, w której tkwi; wybór sposobu działania spośród wielu możliwości; kontrola przeprowadzanej zmiany i odpowiedzialność za nią przez podjęcie celowych działań, wyjście z układu relacji z osobą świadczącą pomoc.

94 Tamże.

95 Wspólne tematy, 1999, nr 4.

96 K. DuBois, K.K. Miley, Praca socjalna. Zawód, który dodaje sił, Wyd. Śląsk, Katowice, s. 146,150.