image 046

46 Fizyczne i wirtualne źródła pola promieniowania

a)

b)

E ,

H

i

\E*

E .

7

H

Rys. 2.4. Ilustracja graficzna twierdzenia o jednoznaczności

pól na powierzchni granicznej S. Jeśli założymy, że wewnątrz obszaru ograniczonego powierzchnią S istnieje pole Eo , Ho (rys. 2.5) różne od pola na E , H na zewnątrz powierzchni S, to uzyskamy:

n x (H - H₀) ć 0    (2.26)

nx(E-E₀) # 0    (2.27)

Uskoki składowych stycznych, występujące w (2.26) i (2.27) można traktować jako źródła pola E i H. O ile uskok składowej stycznej pola magnetycznego

b)

’ -r -r ^N\ 7_S = 7lx(H-Ho)

\ ^Eo ^Ho

^V    X

\ E , H

I

I 7* 0

'    X

'    u

;    _    ;ł    M_s    =-nx(E-E*o

,    y=o    ;t

Rys. 2.5. Problem dany (a) oraz równoważny (b) ze względu na pole na zewnątrz powierzchni S

ma interpretację fizyczną w postaci gęstości prądu powierzchniowego J, to uskok składowej stycznej pola elektrycznego takiej interpretacji nie ma. Dla naszej wygody będziemy traktować ten uskok jako hipotetyczny, wirtualny prąd magnetyczny (dokładnie gęstość powierzchniową prądu magnetycznego):

M_s = -n x (E - Eo)    (2.28)

Wprowadzenie znaku minus w (2.28), jakkolwiek arbitralne, jest wygodne,