50 Fizyczne i wirtualne źródła pola promieniowania
a) j |
b) |
c) ' |
idealny j ®0 |
*0’ Eo ! Eo | |
przewodnik _j_ i |
i |
_i_ i |
SA || Ms = -nxE |
tsT tas ii ta? |
:u ,j Ms =-2nxE |
_L |
_i_ |
_L |
i E,H t |
i E,H i |
! E.H i |
i [z = 0 |
i 1 z = 0 |
i 'z = 0 |
Rys. 2.9. Graficzna ilustracja metody określania pola w półprzestrzeni dla przypadku anteny z rysunku 2.8
prądu niezbędna jest jedynie znajomość składowej stycznej pola elektrycznego w aperturze. Niezależnie od metod analitycznych obliczania tego pola już obecnie istnieją metody pomiarowe, które dzięki postępom technologii oraz technik obliczeniowych umożliwiają określenie pola w aperturze w zakresie amplitudy i fazy (tzw. pomiary w polu bliskim [9]). Możliwość wykorzystania znajomości rozkładu pola w aperturze do określenia charakterystyki kierunkowej promieniowania anteny będzie omówiona w rozdziale 4.2.
Wprowadzenie pojęcia prądu magnetycznego musi w konsekwencji prowadzić do modyfikacji równań Maxwella a w szczególności prawa indukcji Faradaya. Równanie to można zapisać w postaci:
- V xE = M + jupH (2.31)
Zwróćmy uwagę, że równanie (2.31) wykazują pewną analogię do równania (2.2). W istocie, poprzez umiejętną zamianę wektorów pól: elektrycznego na magnetyczny i odwrotnie, zamianę prądów: elektrycznego na magnetyczny oraz przenikalności ośrodków, z jednego równania można uzyskać drugie. Tę interesującą własność i jej znaczenie w rozwiązywaniu problemów antenowych omówiono w rozdziale 3.4
W poprzednim rozdziale wprowadziliśmy wirtualne źródła promieniowania w postaci prądu magnetycznego. W efekcie uzyskujemy zmodyfikowane równania