image 048

48 Fizyczne i wirtualne źródła pola promieniowania

źródła

rzeczywiste

J

powierzchnia

/idealnego

przewodnika

obrazy

M

M

Rys. 2.6. Zachowanie się składowych stycznych i normalnych prądów magnetycznego i elektrycznego przy powierzchni idealnego przewodnika

Po wprowadzeniu i określeniu własności prądu magnetycznego możemy powrócić do naszego problemu określenia rozkładu pola za pomocą składowych stycznych pól, określonych na powierzchni S (rys. 2.5). Warto zauważyć, że z tw. o jednoznaczności wynika, że do znalezienia rozkładu pola wystarcza nam znajomość tylko jednej składowej stycznej (elektrycznej lub magnetycznej). Ten przypadek interesuje nas specjalnie, gdyż ogranicza zakres analizy tylko do pola elektrycznego lub magnetycznego. Rozważmy więc sytuacje przedstawioną na rysunku 2.7, gdzie przyjęliśmy, że obszar V, ograniczony powierzchnią 5, będzie wypełniony idealnym przewodnikiem. W takim przypadku źródłem

a)

b)

E , H

\ E =0 \ -* v H = 0

I Idealny i przewodnik

;| m,

s

Rys. 2.7. Ilustracja graficzna twierdzenia Love’a: a) problem do rozwiązania, b) problem równoważny ze względu na pole na zewnątrz powierzchni S

pola e-m będzie jedynie prąd magnetyczny M = —fi x E, gdyż prąd elektryczny, styczny do powierzchni S nie może istnieć przy powierzchni idealnego przewodnika (zostanie natychmiast zwarty).

W przypadku gdyby objętość V wypełnić idealnym przewodnikiem magnetycznym, to powierzchnia S byłaby ścianką magnetyczną i zwarłaby prąd