98 Wybrane problemy projektowania anten i szyków antenowych
• dla nieparzystej liczby źródeł promieniujących N = 2M 4-1:
M
MnW = E <6-7)
• dla parzystej liczby źródeł promieniujących N = 2M\
-1 M
MN(*)= E aje*2i+1W2 + Eaie**-W2 (6.8)
i=-M i=l
gdzie ^ = kdcos 9 + a.
W takim przypadku współczynniki pobudzeń kolejnych źródeł promieniujących można przedstawić w postaci:
• dla nieparzystej ilości źródeł promieniujących N — 2M 4-1:
ai = ^- T MN(^)e~^d^ dla i £< -M,M > (6.9)
27T J —TT
• dla parzystej ilości źródeł promieniujących N = 2M:
2 TT J—n
oraz
Oj = 4- r MNitye-WW-Wdydla 16< 1,M > (6.11)
2lT J — tt
Należy przy tym pamiętać, że tak jak w przypadku rozkładu ciągłego, przyjęcie skończonej liczby źródeł promieniujących prowadzi do odchyłek charakterystyki uzyskanej w stosunku do zakładanej. Druga uwaga dotyczy wypadkowej charakterystyki szyku; należy pamiętać, że otrzymujemy ją wymnażając mnożnik przez charakterystykę pojedynczego źródła. Narzuca to określone wymagania na charakterystykę promieniowania omawianego źródła. Z punktu widzenia dowolności w kształtowaniu charakterystyk szyku optymalnym rozwiązaniem wydaje się być antena o charakterystyce zbliżonej do dookólnej.
W celu przybliżenia procedury projektowej rozważymy sformułowany dalej problem.
Przykład 6.1
Znaleźć współczynniki pobudzeń szyku liniowego 9 anten równoodległych od siebie (d/X = 0,5) tak, aby uzyskać równomierną (płaską) charakterystykę promieniowania w sektorze kątowym 9 G< 7t/4, 37t/4 > oraz zerową (brak promieniowania) dla pozostałych kątów 9.