108 Wybrane problemy projektowania anten i szyków antenowych
Po rozwiązaniu i znormalizowaniu względem wartości maksymalnej uzyskujemy współczynniki pobudzeń:
01 = 1,000 03 = 0,570
02 = 0,836 o4 = 0,349
W przypadku wyboru niższego poziomu listków bocznych, tj. -35,5 dB uzyskujemy współczynniki pobudzeń [22]:
oi = 1,000 03 = 0,459
a2 = 0,782 o4 = 0,186
Można zauważyć, że uzyskanie niższych poziomów listków bocznych wymaga zastosowania dzielników mocy o większej dynamice, co zwykle prowadzi do utrudnień technologicznych przy realizacji układu zasilania szyków antenowych.
Na zakończenie warto przypomnieć raz jeszcze, że w chwili obecnej są dostępne na rynku narzędzia CAD realizujące opisaną procedurę. Pozwala to na szybkie obliczanie wsp. pobudzeń i w takiej sytuacji zasadniczym elementem projektowania szyków antenowych staje się opracowanie odpowiednich układów zasilania (dzielników mocy) oraz źródeł promieniujących.
Znajomość impedancji wejściowej anteny jest niezbędna do prawidłowego zaprojektowania i funkcjonowania systemu telekomunikacyjnego. W zakresie niższych częstotliwości (poniżej pasma mikrofal) najczęściej korzysta się z definicji napięciowo-prądowej. Oznacza to zwykle, że analiza anteny przy zadanym napięciu na jej zaciskach wejściowych powinna dostarczyć informacji o amplitudzie prądu. Znajomość tych dwóch wielkości pozwala określić impedancję wejściową anteny i w konsekwencji oszacować jej dopasowanie do danej linii zasilającej.
W ogólności znalezienie rozkładu prądu na antenie o skończonych wymiarach sprowadza się do rozwiązania odpowiedniego równania całkowego. Nawet w przypadku tak prostej konfiguracji jaką wydaje się być antena walcowa (przewodnik z prądem o skończonej długości i średnicy), rozwiązanie odpowiedniego równania całkowego (Hallena lub Pocklingtona [1]) było długo poważnym problemem i dopiero dynamiczny rozwój techniki komputerowej zmienił zasadniczo stopień trudności zagadnienia. Ta zmiana jakościowa wynikła z