W rozpatrywanym przykładzie, kolejnym stanom licznika odpowiadają kolejne liczby dwójkowe: DCBA. Licznik taki nazywa się Mę^iltięj^jdw^ -
Licznik dwójkowy o pojemności 10 nazywa się licznikiem dziesiętnym lub dekadowym. Cykl pracy takiego licznika obejmuje tylko 10 stanów. Zawartość licznika dziesiętnego wyraża się w zapisie dziesiętnym kodowanym dwójkowo (BCD — ang. Binary Coded Decimal).
Klasyfikację liczników, ze względu na długość cyklu, przedstawia rys. 4.164.
Liczniki
J o stałej długości cyklu o
nastawianej długości cyklu j
Rys. 4.164. Podział liczników pod względem długości cyklu
Jeśli liczby reprezentujące zawartość informacyjną licznika wzrastają w trakcie liczenia kolejnych impulsów, to liczniki takie nazywane są licznikami zliczającymi w przód, natomiast jeśli maleją — to licznikami zliczającymi wstecz. jLiczniki zliczające impulsy zarówno w przód, jak i wstecz określa się jako liczniki dwukierunkowe lub rewersyjne. Biorąc pod uwagę powyższe, liczniki można sklasyfikować tak, jak pokazano to na rys. 4.165.
Jeśli jako kryterium podziału liczników przyjąć sposób oddziaływania impulsów zliczanych na przerzutniki licznika, to można je sklasyfikować tak, jak
Rys. 4.165. Podział Rys. 4.166. Podział liczników pod względem sposobu
liczników pod względem oddziaływania impulsów zliczanych na stan kierunku zliczania przerzutników licznika
pokazano na rys. 4.166. W liczniku synchronicznym impulsy zliczane są podawane na wejścia zegarowe wszystkich przerzutników licznika, natomiast w liczniku asynchronicznym oraz asynchroniczno-synchronicznym na jedno lub tylko ^niektórej^wejśó zegarowych przerzutników, z których zbudowany jest licznik.
(Podstawowymi parametrami liczników są:
-M. szybkość działania, ^ <vN v;:t ' \
— czas ustalania ich zawartości.
\Szybk^ działania liczników określa się przez podanie maksymalnej dopuszczalnej częstotliwości /max impulsów zliczanych. Dla zapewnienia prawidłowego przebiegu liczenia w liczniku asynchronicznym (rys. 4.167) wystarczy, aby
204