Image341

Sposób generowania bitu parzystości wynika bezpośrednio z jego definicji — należy utworzyć sumę mod. 2

n

]T©^i = y*₀©/4i© ••• ®A_n

0

wszystkich bitów rozpatrywanego słowa kodowego A = A_n ... A_XA₀

Kontrola parzystości polega na wytworzeniu bitu parzystości dla odebranego słowa kodowego i sprawdzeniu, czy bit ten jest tożsamy z bitem parzysto-

a

Kod	BCD	BCD + bit parzystoś-	BCD+bit nieparzystości
\Wogi	8 4 2 1	8 4 2 10	8 4 2 1 0
0	0 0 0 0	0 0 0 0 0	0 0 0 0 1
1	0 0 0 1	0 0 0 1 1	0 0 0 1 0
2	0 0 10	0 0 10 1	0 0 10 0
3	0 0 11	0 0 110	0 0 111
4	0 10 0	0 10 0 1	0 10 0 0
5	0 10 1	0 10 10	0 10 11
6	0 110	0 110 0	0 110 1
7	0 111	0 1111	0 1110
8	10 0 0	1 0 0 0 1	1 0 0 0 0
9	10 0 1	10 0 10	10 0 11

Rys. 4.391. Przykładowa realizacja układu kontroli parzystości

a) schemat logiczny, b) tablica kodów; BCD, BCD+bit parzystości, BCD+bit nieparzysto lei

yści, wytworzonym dla słowa nadawanego. Przykładową implementację układu generowania i kontroli parzystości przedstawia rys. 4.391.

Typowym scalonym układem kontroli parzystości jest układ 180 (rys. 4.392a, b), który może być wykorzystany do generowania bitu parzystości (nie-parzystości) oraz do kontroli parzystości (nieparzystości) ośmiobitowego słowa A₁ ... A₀ łącznie z bitem kontrolnym (rys. 4.392c).