ceń i uszkodzeń w systemie. Należy również uwzględnić zagadnienia przetwarzania tego kodu na inne, jeśli są one stosowane w danym systemie.
Konwersji danego kodu na inny kod można dokonać tylko wówczas, gdy liczba słów kodowych w obydwu kodach jest identyczna, natomiast długość słów obydwu kodów nie musi być jednakowa.
Układy służące do zmiany kodów noszą nazwę przetworników (konwerterów) kodów. Przetwornik, w którym kod pierścieniowy („1 z /?”) jest kodem wejściowym, nazywa się enkoderem, gdy zaś jest kodem wyjściowym — dekoderem. Pozostałe przetworniki noszą nazwę transkoderów.
4.6.2. Enkodery 4.6.2.1. Enkodery zwykłe
Enkoderami zwykłymi (rys. 4.393) nazywane są układy służące do konwersji kodu 1 z n na określony kod wyjściowy. Układy te mają więc n wejść, przy czym tylko jedno z wejść jest w danym czasie wyróżnione. Jeśli kodem wejściowym jest kod lz n bez negacji 1>, to wejście wyróżnione znajduje się
Kod 1zn
'-—-~^--v
Rys. 4.393. Enkoder zwykły
w stanie 1, a pozostałe w stanie 0, natomiast jeśli kodem wejściowym jest kod 1 z n z negacją, to wejście wyróżnione znajduje się w stanie 0, a pozostałe w stanie 1. Na wyjściach enkodera pojawia się numer wyjścia wyróżnionego, przedstawiony w żądanym kodzie dwójkowym, najczęściej w naturalnym kodzie dwójkowym.
Enkodery zwykłe są stosowane głównie do wprowadzania informacji w postaci liczb dziesiętnych, np. z przełączników 10-pozycyjnych obrotowych lub klawiszowych, do systemów cyfrowych.
W celu przedstawienia projektowania enkoderów zwykłych zostaną rozpatrzone enkodery, z których jeden ma służyć do zmiany kodu 1 z 10 na kod 8421, a drugi do zmiany kodu 1 z 10 na kod 8421. Tablica prawdy opisująca działanie logiczne tych układów jest przedstawiona w tablicy 4.28. W przypadku konwersji kodu 1 z 10 na kod 8421 wnioskujemy, na podstawie tablicy 4.28, że wyjście A = 1, jeśli wejście 1 jest w stanie 1 lub jeśli wejście 3 jest w stanie 1,
Kody 1 z n bez negacji są przedstawione krótko: 1 z n, a kody 1 z n z negacją:
1 z n.