img017

144

intensywnie świecić. Należy zaznaczyć, że jzorokość obrazu wady jest kilkakrotnie większa od rzeczywistych jej wymiarów. Badając szerokość obrazu -.rady i znaj&e czas oddziaływania proszku na badana powierzchnię, laożna także określić "łębokość pęknięcia. Czułość uetod kapilarnych jest bardzo duża i metoda luniniscencyjno nożna wykryj pęknięcia rzędu 0,01 ran, a metoda barwienia - wady o szerokości od 0,001 rura i clfk°ho-ści 0,01 ram.

;i. WYKONANIE ĆWICZENIA

A. Defektoskopia ultradźwiękowa

ćwiczenie przeprowadza »ię na zestawie próbek pokazauyn na rysunku 8.15.

Bya. 8,15. l*st«* próbek de bad«4

1. wykorzystując próbki nr 1 i 2 należy oconió wpływ uutio Jscowionió wady na otrzymany obraz powstały na ekranie lontpy oscylografiofc»oj defektoskopu. Należy równioż przeanalizować występujące cchn (piki) i określić ełębokeść zalecania wad w próbkach.

Pray użyoiu próbki nr 2 określić obszar występowania "martwej stre

fy".

3. l*rzy użyoiu próbek 3a do 3c określić porónauozo wielkość występujących rad i znaleźć zależność pomiędzy wielkością wody n powstający.', od nioj pikieta. OJtroślić również w docybclach intensywność wiązki fal ultradźwiękowych odbitej od wady.

k. Określić prędkość rozchodzenia się fal ultre.dźwiękowy oh w różnych •jotalach, Jak. >'e, Cu, Al, Pb (próbki nr *ła do ^d). Korzystające r podanego wzoru (1) określić prędkość rozchcdzouin się podłużnych fal ul-