6355786630

8.    Należy zaznaczyć, że w świetle klasycznej teorii ilościowej pieniądza, państwo przez kształtowanie polityki pieniężnej i ilości pieniądza M, wpływa na poziom cen P, a nie na wielkości realne gospodarki czyli dochód lub zatrudnienie. Jest to tzw. klasyczna dychotomia, mówiąca o niezależności zmiennych nominalnych (pieniądza) i realnych (produkt, zatrudnienie). Według klasyków pieniądz jest neutralny, nie wpływa na zmienne realne.

9.    Tej tezie przeciwstawiają się keyenesiści, którzy, jak to można analizować na przykładzie modelu ISLM, zakładają, że wzrost podaży pieniądza, poprzez spadek stopy procentowej, pociąga za sobą wzrost dochodu.

10.    Z kolei monetaryści uważają, że założenie, że pieniądz nie wpływa na zmienne realne jest słuszne ale tylko dla długiego okresu. W krótkim okresie natomiast, dzięki iluzji pieniężnej, polityka pieniężna może wpływać na dochód.

11.    Polityka antyinflacyjna w przypadku inflacji monetarnej to obniżenie podaży pieniądza oraz gdy inflacja zostanie stłumiona - stałe reguły i utrzymanie stałego wzrostu podaży pieniądza na niskim poziomie.

12.    Popytowa teoria inflacji (inflacja ciągnięta przez popyt) - mówi, że to wzrost popytu jest przyczyną wzrostu cen w warunkach pełnego wykorzystania zdolności wytwórczych. Wtedy wzrost popytu nie przekłada się na wzrost dochodu a tylko na wzrost cen.

13.    Polityka antyinflacyjna w przypadku inflacji popytowej. Można ograniczać inflację przez restrykcyjną działalność państwa (polityka pieniężna i polityka fiskalna (tt,tr,|M,j.G)). Kosztem tych działań, przynajmniej w świetle keynesowskiej krótkookresowej krzywej Phillipsa, jest zagrożenie wzrostu bezrobocia.

14.    Kosztowa teoria przyczyn inflacji (inflacja pchana przez koszty) mówi, ze przyczyną inflacji jest wzrost kosztów produkcji niezależny od agregatowego popytu na towary. Przedsiębiorstwa przerzucają ceny czynników produkcji na ceny produktów.

15.    Rodzaje inflacji kosztowej to:

•    inflacja płacowa (spirala płacowo-inflacyjna) spowodowana żądaniami związków zawodowych,

•    inflacja spowodowana przez monopolistów,

•    inflacja wywołana wzrostem cen produktów importowanych np. cen ropy,

•    inflacja spowodowana przez wzrost podatków, np. kosztów pracy lub CIT.

16.    Polityka antyinflacyjna w świetle teorii kosztowej przybiera postać oddziaływania na likwidację monopoli zarówno po stronie pracodawców jak i pracowników (obniżenie roli związków zawodowych), w celu redukcji presji na wzrost płac lub przez stymulowanie wzrostu efektywności.

17. Polityka antyinflacyjna w świetle trzech teorii przyczyn inflacji:

	Inflacja monetarna	Inflacja popytowa	Inflacja kosztowa
Polityka antyinflacyjna	restry kcyjna polityka pieniężna	restiykcyjna polityka pieniężna oraz fiskalna	likwidacja monopoli, stymulowanie wzrostu wydajności (polity ka propo-dażowa)

18. Polska inflacja. Charakterystyka inflacji w Polsce w latach 1991-2004. Na początku okresu transformacji czynnikami inflacjogennymi były:

. skokowy wzrost cen spowodowany ich liberalizacją (uwolnienie cen), ponieważ ceny planowe były na poziomie dużo niższym od równowagi rynkowej - w PRL-u prowadzono politykę tłumienia cen, była to zatem inflacja popytowa, inflacja popytowa w okresie transformacji zamieniała się w inflację typu kosztowego (już od 199lr.),

•    administracyjne podwyżki cen paliw i energii,

•    rozluźnienie monetarne i fiskalne (inflacja monetarna oraz popytowa),

•    wzrost cen ropy po pierwszej wojnie w Iraku (inflacja kosztowa),