img017

17

1. Wprowadzenie

określaniu relacji wykorzystuje się - podobnie jak we wcześniej omówionych metodach - wybrane i pomierzone cechy. Jest to jednak dopiero etap wstępny, gdyż właściwe rozpoznanie dokonywane jest na podstawie strukturalnego opisu, uwzględniającego wszystkie wykryte elementy i wszystkie ustalone relacje. Metody podejmowania decyzji są w tym przypadku bardziej złożone i nawiązują (między innymi) do metod lingwistycznych podobnych do wykorzystywanych w językach i technikach programowania. W metodach tych oczywiście kluczową rolę odgrywa pojęcie gramatyki, ponieważ reguły tej gramatyki wyznaczają dopuszczalne formy obiektów podlegających rozpoznawaniu. W dalszych rozdziałach przedyskutowano najpopularniejsze gramatyki wykorzystywane specyficznie w rozpoznawaniu obrazów: gramatyki ciągowe, drzewowe i grafowe.

Przykład. W zadaniu rozpoznawaniu znaków alfanumerycznych relacjami są określenia definiujące bezwzględne i względne lokalizacje wyróżnionych cech. Na przykład określone skrzyżowanie linii może być „u góry” (relacja bezwględna) lub „na lewo od zakończenia linii” (relacja względna).

Podejście strukturalne wydaje się na pozór bardziej złożone i mniej efektywne (przez dwuetapową analizę obiektów) od podejścia całościowego, jednak jego zaletą jest możliwość wykorzystania do analizy bardziej złożonych obrazów. Na przykład dokonując próby rozpoznawania złożonych scen, zawierających wiele obiektów, albo rozpoznając sygnał mowy w postaci całych, wielowyrazowych wypowiedzi - możemy zdecydowanie usprawnić proces rozpoznawania stosując podejście strukturalne. Jego użycie jest uzasadnione tym, że we wspomnianych zadaniach mamy do czynienia z problemami, których złożoność - przy próbach całościowego rozpoznawania - przekracza możliwości współczesnych systemów rozpoznających, a które można z powodzeniem rozwiązać poprzez zastosowanie podejścia strukturalnego. We wspomnianych zadaniach dość oczywiste jest także zdefiniowanie sposobu dekompozycji złożonego zadania na składniki elementarne, oczywisty jest także sposób wprowadzenia składników elementarnych oraz wyodrębnienie relacji.

Podejście strukturalne bywa także użyteczne w zadaniach rozpoznawania obrazów, w których nie występują w sposób jawny żadne konkretne obiekty, a podział wejściowych informacji na klasy oparty jest na pewnych cechach globalnych, trudnych do opisu i formalizacji.