50
2. ELBMBNTY TEORII MASZYNY UOOÓLNIONS|
Na podstawie rys. 2.3 wprowadza się (podobnie jak w przykładzie 1.2) następujące przekształcenie dla napięć i prądów:
< |
ii* 0 |
c | ||||
u |
• T |
M* |
s |
C |
- T |
•i |
< |
1#' |
c | ||||
przy |
czym | |||||
cos ę»r |
-sin ęf |
o“ | ||||
T - |
sin p' |
cos ąf |
0 | |||
0 |
0 |
i |
Jeżeli wykorzystać zależności (2.21) i (2.22) oraz przekształcić równania podobnie jak w przykładzie 1.2, to przyjmą one postać
napięciowe (2.20)
przy czym:
L\
ir+z.; A 4 dr
-V4af
• dr | |
-M~of | |
* dr |
a |
0 |
r+ti-h |
L’*+ T M*
Równania (2.23) są poszukiwanymi równaniami równowagi dynamicznej obwodów elektrycznych analizowanej maszyny synchronicznej. Równaniem równowagi dynamicznej części mechanicznej jest zależność (2.20).
Aby rozpatrzyć stan ustalony pracy silnikowej, a przede wszystkim wyznaczyć moment elektromagnetyczny rozwijany w tym stanie przez maszynę, należy wprowadzić dodatkowe więzy i oznaczenia charakterystyczne dla pracy silnikowej. Napięcia zasilające uzwojenia twornika silnika synchronicznego muszą być takie, aby zostało wytworzone wirujące pole kołowe. Natomiast uzwojenie wzbudzenia jest zasilane napięciem stałym. W przypadku silnika synchronicznego dwufazowego napięcia te są określone następująco:
(2.24)
przy czym to — pulsacja napięcia.
Jeżeli wprowadzić oznaczenia (słuszne dla maszyny synchronicznej dwubiegunowej)
(2.25)
eoT * too ^ to, = to oaz
= tot+0