DSCN0467 (Large)

54

Ł ELEMENTY TEORII MASZYNY UOGÓLNIONE!

(2.34)

Natomiast związek między parametrami tych modeli jest (ogólnie dla maszyny indukcyjnej o p parach biegunów) następujący:

*s =	*1;	Ri- Rl	; Ri	=* Ki i Ki *■ R ,
Li =■	H;	IA-Li	; Li	- Li ; Ii - Ll
= MZ		; a*T =	Mf
GZ =	pM"	- PM?	. f~'^rs * LrQd	= pM* = PMZ
-	pL^rQ — pLl ;		GS-	pLi - pLi

Z podanych zależności wynika, że uzwojeniom stojana i wirnika modelu należy przypisać wartości rezystancji i indukcyjności występujące w maszyni czywistcj. Natomiast indukcyjności wzajemne modelu mają być równe amplit odpowiednich indukcyjności wzajemnych maszyny rzeczywistej.

Przy pełnej symetrii maszyny równania maszyny indukcyjnej dwufazowej będą miały identyczną postać jak równania (2.7) i (2.8) czterouzwojeniowego modelu drą.

W ten sposób wykazano, że do opisu maszyny indukcyjnej można stosować zamiast modelu a-b, odpowiadającego bezpośrednio maszynie rzeczywistej, model d~q. Stałość parametrów modelu d-q w dużym stopniu ułatwia analizę pracy maszyny indukcyjnej (unika się bowiem zależności wyrazów macierzy impedancji od położenia wirnika). Zastąpienie zmiennych d-q zmiennymi rzeczywistymi wymaga tylko dokonania transformacji odwrotnej do określonej zależnościami (2.33) i (2.34).

2.5. Zastosowanie modelu d-q maszyny uogólnionej do opisu stanu ustalonego silnika indukcyjnego dwufazowego

Zostanie rozpatrzona dwufazowa maszyna indukcyjna symetryczna, w której obwody wirnika są zwarte lub połączone z rezystorami regulacyjnymi, czyli wj = = *4=0.

Stanem ustalonym pracy silnikowej maszyny indukcyjnej nazywa się stan, w którym uzwojenia stojana są zasilane napięciami przemiennymi o stałej amplitudzie i stałej pulsacji, a wirnik obraca się ze stałą prędkością kątową.

2.5.1. Przedstawienie wielkości sinusoidalnie zmiennych w czasie za pomocą wartości chwilowych

Uzwojenia stojana silnika indukcyjnego dwufazowego zasilone dwoma prądami przemiennymi, przesuniętymi względem siebie w fazie (w czasie), wytwarzają pole magnetyczne wirujące w przestrzeni z pewną prędkością kątową (patrz p. 11.1).