img017 (6)

Cele badania funkcjonalnego

A)    Ocena kompensacji i możliwości jej korekcji w przypadku ustalonej dysfunkcji

B)    Analiza biomechaniczna zaburzenia- dobór metod i technik postępowania fizj oterapeutycznego.

Forma a funkcja

W narządzie ruchu forma i funkcja są ze sobą ściśle powiązane - zaburzeniom formy towarzyszy zmiana funkcji, a dysfunkcja prowadzi do zaburzeń formy.

Na prawidłowa funkcję narządu ruchu w sensie mechanicznym składa się:

•    Zakres ruchu

•    Siła mięśniowa

•    Sterowanie

Koordynacja nerwowo- mięśniowa

® Zaangażowanie odpowiedniej liczby jednostek motorycznych do skurczu mięśnia.

•    Właściwa danemu ruchowi szybkości i częstotliwość

•    Odpowiedni wzrost synchronizacji przekaznictwa impulsów elektrycznych i chemicznych z nerwu na miesień.

Jednostka motoryczna odgrywa dominująca role w kontroli skurczu mięśniowego co przejawia się regulacją szybkości skurczu mięśnia i jego siły a także regulacji progu włókien, szybkości przewodzenia aksonalnego, siłę i rodzaju pobudzenia nerwowego.

Tylko zgodne współdziałanie tych reakcji zapewnia sprawna prace mięśni i zwiększa ich odporności na zmęczenie.

Konsekwencje choroby dla uk.ruchu

•    Zaburzenia koordynacji nerwowo- mięśniowej na skutek hipokinezji, spadku wydolności fizycznej i zmian w proporcjach tkankowych.

•    Ograniczenie ruchomości w poszczególnych stawach

•    Różny stopień spastyczności utrudniający prawidłowe skurcze włókien mięśniowych.

Konsekwencje

•    Utracone wzorce ruchowe wywołują samoistna kompensacje, często niewłaściwą i trudną do wyeliminowania w dalszym procesie usprawnienia.

•    Ograniczenie funkcji mięśni, pobudzenie wyizolowanych grup, zmiana fizjologicznych mechanizmów synergii i antagonizmu w pracy zespołów mięśniowych.

•    Wzrost ilości tkanki tłuszczowej ogranicza wydolność chorego

•    Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i wapniowej

•    Osłabienie aparatu ruchu przez hipokinezję i hiporgamię zwiększają ryzyko dodatkowych urazów.