img064

v- w

Testujemy hipotezę zerową mówiącą o tym, że różnica między częstościami rezultatów typu A w populacjach związanych z obu próbami jest równa zeru. Wykorzystywana do weryfikacji tej hipotezy statystyka u

v--(v+w)

(5.19)

ma w przybliżeniu rozkład normalny standaryzowany. Jak widać test przeprowadzony z wykorzystaniem tej statystyki opiera się tylko na informacjach związanych z parami, w których występują różne rezultaty obu prób. Test ten (zwany testem McNemara) należy stosować we wszystkich tych przypadkach, gdzie jest to dopuszczalne ze względu na rodzaj danych.

Statystyki (5.19) — w odróżnieniu od wszystkich statystyk przedstawianych w poprzednich testach istotności — nie można użyć do określenia przedziału ufności dla różnicy częstości flj -n₂. Przedział taki można zbudować stosując formułę

(5.20)

Przykład 5.4 (według [Armitagc))

Sto próbek plwociny posiano na dwóch różnych podłożach A i B. Zadanie polega na porównaniu zdolności tych dwu podłoży do wykrywania prątków gruźlicy. Wyniki przedstawiono w tabeli 5.2. Testujemy hipotezę zerową, że przydatność obu podłoży jest taka sama. Stosujemy test dwustronny McNemara. Mamy: v = 24 w = 10 n = 100

24-^(24+10)

u = ——¹--= 2,401

jV24 + 10

o,05^{m =} 1 «960

CA