67
BJ3, ?1
ku linii osnowy naprzeciw rzędnych, bieżąco dla całej linii osnowy.
2) Kzędn8 y - równolegle do kierunku rzędnych w przypadku, gdy je3t tylko jeden punkt zdjęty na danej rzędnej. Jeżeli na tej samej prostopadłej do linii osnowy zdjęto kilka punktów, to wówczas zapis miar /.yk omijamy prostopadle do kierunku rzędnej uf sposób bieżący, a siarę dotyczącą końcowego punktu podkreślamy dwiema kreskami (op. 15,68 m dlj p. 7 rui rys. 71). 5) Długości czołówek craz podpórek vą>iauj8my równolegle do linii pomierzonych, ujmując liczby długości czołówek w kreski (np. 18,59 podpórka punktu 7ł 9,51 - czołówka odcinka 7-8j rys. 71).
biulę przedłużenia linii konturu sytuacyjnego oznacza oię strzałkami przy liniach osnowy i traktuje się jak nową linię pomiarową, wpisując na niej miary bieżące, od 0,0 do końcowej dwa razy podkreślonej (ry3,S9) .
iiiary wcięć liniowych wpisuje się równolegle do mierzonej linii, ujmując liczby w dwie kreski, jak przy czołówkach*
Szkice polowc nożna sporządzać bez zachowania skali, w miarę możności obejmując jednym szkicem pewną całość sytuacji c zamkniętych konturach, np. grupę działek lub zabudowań, kontur użytku gruntowego itd. ^ałe lub wąskie kontury sytuacji można nieco zniekształcać, strącając lub wydłużając tak, aby szkic był wyraźny i czytelny. Szkice wykonuje się na formularzach ustalonego wzoru (rys. ?2). Ta marginesach każdego szkicu należy oznaczyć mur-ery szkiców przyległych. Szkic powinien byc zorientowany względem południka przez zaznaczenie strzałką kierunku północy. U kci-cu wpisujemy ns szkicu dane dotyc?ącć obiektu, rodzaju pracy, przyrządów oraz datę i nazwisko wykonawoy (rys# 72).
Na podstawie szkicu poiowego sporządzo się mapę danego obszaru w przyjętej skali.