img109

109

Ola modulacji przebiegiem harmonicznym przyjmujemy

^hl ⁼ 1T₀4*i ■♦Ah cos » t.    (1.3.3Bb)

Wielkość h wyznacza położenie spoczynkowe (1T₀ + h) 1-tego impulsu;

Ab = k|^x l_nax jest dewiacją tego położenia. Położenie spoczynkowe impulsów 1T₀ ♦ h w sygnale zmodulowanym jest różne od położenia spoczynkowe-9°    ^1T0 “ sygnale niemodulowanym, a to dlatego, by ujemne wartości sygnału

nodulujęcego nie przesuwały impulsu poza przynależny mu przydział czasu [1T ,{1*1)T₀). Wielkości h i Ah mogą być w zasadzie dowolne, byleby przesunięty impuls znajdował się nadal w tym samym przedziale czasu [1T₀,(1*1)T₀). Wynikają stąd ograniczenia (podobne jak w przypadku modulacji czasu trwania impulsów)

Ah * h

(1.3.39a)

h Ah ♦ x ś T₀

Pierwszy z warunków (1.3.39a) możemy zapisać w postaci równoważnej

m_h -    * 1    (1*3.39b)

gdzie m^ jest współczynnikiem głębokości modulacji.

Proces próbkowania w modulacji położenia impulsów może być albo równomierny, albo naturalny. Przy próbkowaniu równomiernym chwile próbkowania są równe t^ * 1T_Q i wobec tego

h^ ■ 1T₀ ♦ h ♦ Ah cos 1T_Q    (1.3.40a)

Przy próbkowaniu naturalnym chwile próbkowania są wyznaczone przez położenie przedniego zbocza impulsu przesuniętego h^ * i stąd

hj » 1T_q ♦ h ♦ Ah cos ui^hj    (1.3.40b)

U poprzednim punkcie przedyskutowaliśmy wady i zalety obydwu rodzajów próbkowania dla modulacji czasu trwania impulsów - wszystkie poczynione tam uwagi są słuszne i dla modulacji ich położenia. Na rysunku 1.41 zilustrowano sposoby próbkowania dla modulacji PPM, zaś na rysunku 1.4? przedstawiono sygnał PPM z próbkowaniem równomiernym.