img132

132

Zasady wyznaczania ciągów głównych 1 sytuacyjnych poligonizaoji technicznej omówiliśmy w rozdziale 2.7.

Przedmiotem pomiaru szczegółów wyrobisk górniczych są elementy sytuacji, które z punktu widzenia potrzeb eksploatacyjnych i bezpieczeństwa muszą się znaleźć na mapie górniczej. Są tu trzy grupy pomiarów charakteryzujących sif odpowiednio wymaganą dokładnością pomiarów. Najdokładniej należy mierzyć zasadniczo wyrobiska górnicze, jak: szyby, szybiki i ich urządzenia, przekopy, kanały 1 składy, różne stacje pomiarowe stałego posadowienia. Grupa druga to główno wyrobiska górnicze w pokładzie, jak: chodniki przewozowe, wentylacyjne, pochylnie i otwory wiertnicze. Grupę trzecią stanowią wyrobiska wybierkowe, w których odbywa się zasad-oioza eksploatacja złoża. Przy zdjęciu wyrobiska eksploatacyjnego należy pomierzyć pozostawione filary węglowe, zaznaczyć miejsca podsadzona z podaniem rodzaju podsadzki. Podaje się także wysokości spągu, chodnika i stropu, grubość pokładu. Do pomiarów szczegółów zaliczamy także pomiar szczegółów geologicznych, tektonicznych i hydrogeologicznych w miejscach ich odsłonięcia robotami górniczymi. Pcmiar tych szczegółów odbywa się na podstawie założonej osnowy głównie metodą rzędnych i odciętych, a w szczególnych przypadkach pomiaru stosuje się metodę biegunową lub fotogrametryczną. Uźapełnienia pomiarów szczegółów głównych wyrobisk należy wykonywać nie rzadziej niż co kwartał, natomiast innych - nawet co miesiąc i częściej, w zależności od intensywności postępu prao górniczych.

Oprowadzanie mechanizacji do kopalni, a zarazem maszyn i metalowych obudów eliminuje prawie całkowicie pomiary busolowe, choć często na powierzchni w oparciu o oiągi busolowe dokonuje się pomiarów zdjęć sytuacyjnych. Szczególnie w pomiarach o niższej dokładności, np. w leśnictwie i geologiii są stosowane pomiary szczegółów sytuacyjnych w oparciu o ciągi busolowe nctodą biegunową. Bezpośrednio mierzy się zamiast kątów azymuty magnetyczne oraz długości,

Rysunki 137 i 133 przedstawiają zamknięta ciągi busolowe. Rysunek 13? uwidacznia, że azymuty magnetyczne można mierzyć na co drugim stanowisku - tzw, pcrjiar z omijaniem stanowisk - zaś rysunek 133 wskazuje, że na każdy# stanowisku mierzono tylko azymut jednego boku, choć dla podmie-

l^s. 138

Rys. 137