Tabela 7.25
Tablica wariancji dla danych w schemacie kwadratu łacińskiego (z tabeli 7.24)
Źródło zmienności |
Suma kwadratów |
Liczba stopni swobody |
Średni kwadrat |
Stosunek wariancji |
Istotność |
Miejsca |
3,8332 |
5 |
0.7667 |
1.17 |
nieistotne |
Zwierzęta |
12.8333 |
5 |
2,5667 |
3,91 |
P < 0,05 |
Kolejność |
0,5632 |
5 |
0,1106 |
0,17 |
nieistotne |
Reszta |
13,1302 |
20 |
0.6565 | ||
Ogółem |
30,3599 |
35 |
Gdy model addytywny (7.55) w schemacie kwadratu łacińskiego nic jest odpowiedni, można w pewnych przypadkach szacować istotność efektu interakcji. Do tego jednak niezbędne jest posiadanie w każdym polu tabeli / replikacji obserwacji (r > 2). Dalsze informacje na ten temat można znaleźć w literaturze (Armitage).
Istnieje wiele różnych dalszych niekompletnych schematów planowania doświadczeń. Gdy chcemy badać jakieś zjawisko o charakterze ilościowym w klasyfikacji poczwórnej (każda klasyfikacja o a kategoriach) i nie możemy z jakiś względów stosować pełnego schematu czynnikowego, wymagającego a4 danych, możemy skorzystać np. z kwadratów grccko-łacińskich (por. lab. 7.26). Tutaj dwie klasyfikacje odpowiadają wierszom i kolumnom, zaś następne dwie — literom greckim i łacińskim. Można zauważyć, że zarówno litery łacińskie, jak i litery greckie tworzą kwadraty łacińskie i że każda litera łacińska towarzyszy każdej z liter greckich dokładnie jeden raz.
136