Tabela 8.3
Tablica analizy wariancji dla regresji liniowej z testem na liniowość
Źródło |
Suma |
Liczba stopni |
Średni |
Stosunek |
zmienności |
kwadratów |
swobody |
kwadrat |
wariancji |
Odchylenia | ||||
wartości |
SKB |
1 |
'>I 1 | |
teoretycznej od średniej | ||||
Odchylenia średnich od |
SKL |
k-2 |
, SKL ^ k-2 |
irnp II kT |
prostej regresji | ||||
Reszta |
SKR |
N -k |
, SKR | |
wewnątrz serii |
So~N-k | |||
Całkowita |
SK |
N - 1 |
Suma kwadratów SKL podzielona przez liczbę stopni swobody równą k - 2 i porównana ze średnim kwadratem resztowym (tabela 8.3) służy do weryfikacji hipotezy o liniowości funkcji regresji. Jeżeli stosunek wariancji F2 daje wartość większą niż wartość krytyczna przy k - 2 i N - k stopniach swobody, to hipotezę o prostoliniowości funkcji regresji należy odrzucić. Trzeba wówczas zastanowić się, czy nie uzyskalibyśmy lepszych rezultatów dopasowując do naszych danych jakąś nieprostoliniową postać funkcji regresji.
Przykład 8.2
Wróćmy do badań przedstawionych w przykładzie 8.1. Tam dopasowywaliśmy linię regresji do zależności wzajemnej Iogarytmu dawki leku (*,) i średniego efektu terapeutycznego (y,). Tutaj zamiast efektu średniego uwzględnimy, że każdą dawkę leku (*,-) podawano sześciu szczurom. Wobec tego dysponowano sześcioma radiologicznymi ocenami efektu leczenia dla każdego xt — długość każdej analizowanej serii wynosiła 6.
152