182
zaś "1" przemiennie w impulsy dodatnie i ujemne, rysunek 1.67f. Graf kodu AMI jest przedstawiony na rysunku 1.68e. Kod AMI jest niesymetryczny i je_ go widmo gęstości mocy należy wyznaczać z ogólnej zależności (C-42). Wynosi ono [l]
182
sx(co)
4p(l-p)A2T
sin2 Jf Sa2 Jf l+2(2p-l)coswT+(2p-l)2
(1.4.62)
Widmo kodu AMI dla p = 0,5 jest przedstawione na rysunku 1.71. Jest ono skoncentrowane w pobliżu częstotliwości 0,5 *Oj. Nie zawiera części dyskretnej dla dowolnego rozkładu prawdopodobieństwa informacji. Pomimo tego odtworzenie elementowej podstawy czasu nie sprawia większych trudności. Kod AMI pozwala także na wykrycie błędów transmisji objawiających się zakłóceniem reguły przemienności polaryzacji kolejnych impulsów. Właściwości tej nie posiadają kody binarne, a wynika ona z pewnej nadmiarowości kodowania pseudoternarnego - dwie informacje są odwzorowywane w trzy poziomy sygnału*. Wadą kodu AMI jest możliwość utraty elementowej podstawy czasu przy długich sekwencjach "0". Można ją wyeliminować stosując bardziej złożoną regułę kodowania. Przykładem takiej modyfikacji jest kod H0B-3 (High Density Bipolar). Zasada kodowania H0B-3 jest taka sama jak kodowania AMI, o ile nie występuje sekwencja zawierająca więcej niż trzy "0"**.
W sekwencjach dłuższych każde czwarte zero jest zastępowane przez urządzenie kodujące impulsem zakłócającym regułę przemienności, tzn. o polaryzacji zgodnej z polaryzacją ostatniego impulsu (impulsy V - violation, czyli zakłócenie). Zauważmy, że takie postępowanie nie jest wystarczające, gdyż bardzo długie sekwencje zer zastępowane byłyby równie długimi sekwencjami impulsów o jednakowej polaryzacji. Nie przeszkadzałoby to oczywiście w odtworzeniu elementowej podstawy czasu, ale mogłoby uwypuklić niepożądaną niskoczęstotliwościową część widma. Efekt ten eliminuje się "zmuszając" impulsy zakłócające do zmiany polaryzacji z impulsu na impuls. Pełna reguła kodowania HDB-3 realizująca powyższe ustalenia jest więc następująca (B oznacza impuls o polaryzacji zgodnej z regułą przemienności):
•Ceną, jaką płacimy za detekcyjne właściwości kodu AMI, jest pewne zmniejszenie w stosunku do kodowania bipolarnego odstępu rozróżnianych poziomów sygnału (przy tej samej mocy sygnału zakodowanego). Z tego względu należy oczekiwać, że kod AMI jest bardziej podatny na zakłócenia aniżeli kod bipolarny.
♦•Ogólnie można mówić o kodach HDB-n, w których najdłuższa dopuszczalna sekwencja zer zawiera n "0". W praktyce największe zastosowanie znalazł kod HDB-3.