img186

186

Kompresorami. Przebieg ich charakterystyki jest prawie logarytmiczny, gdyż wtedy uzyskujemy dodatkowe uniezależnienie odstępu błąd kwantowania -- sygnał od poziomu sygnału przetwarzanego (sygnały silne i słabe są kwantowane z taką samą względną dokładnością).

Dokładność kwantowania można także polepszyć stosując przetwarzanie analogowo-cyfrowe w układzie różnicowym (ze sprzężeniem zwrotnym). Postępowanie takie ma sens tylko wtedy, gdy próbki sygnału są istotnie skorelowane ze sobą. W przetworniku różnicowym jest kwantowany nie sygnał orygi nalny (tak jak ma to miejsce przy przetwarzaniu bezpośrednim), a sygnał różnicy pomiędzy sygnałem oryginalnym a pewnym sygnałem go aproksymują-cym. Ze względu na skorelowanie próbek sygnału oryginalnego przetwarzany sygnał różnicy zmienia się w zakresie mniejszym aniżeli sygnał oryginalny, co przy ustalonej długości słowa kodowego pozwala go dokładniej kwantować.

Modulacja z przetwarzaniem analogowo-cyfrowym w układzie bezpośrednim jest nazywana modulację kodowo-impulsową (PCM), zaś w układzie ze sprzężeniem zwrotnym różnicową modulację kodowo-impulsową (DPCM). Szczególną odmianą modulacji DPCM jest modulacja delta (DM). W modulacji tej sygnał oryginalny jest próbkowany znacznie częściej, aniżeli wynika to z twierdzenia o próbkowaniu. Uzyskuje się wtedy korelację między kolejnymi próbkami na tyle dużą, że do kwantowania różnicy sygnału i jego aproksymacji wystarcza kwantyzator dwupoziomowy (kwantowanie z dokładnością do znaku błędu). Długość słowa kodowego w modulacji delta wynosi jeden.

Wyjściowy sygnał przetwornika analogowo-cyfrowego jest sygnałem o wartościach zmieniających się skokowo między dwoma poziomami. Sygnał taki ze względu na swoje źle ukształtowane widmo nie nadaje się do bezpośredniej transmisji. Właściwości transmisyjne sygnału cyfrowego można polepszyć stosując jeden z wielu możliwych kodów transmisyjnych. Pożądane cechy widmowe kodu transmisyjnego uzyskujemy zarówno poprzez dobór kształtu sygnałów elementowych tworzących kod, jak i poprzez zastosowanie odpowiedniego odwzorowania "0" i "1" oryginalnego sygnału cyfrowego w poszczególne sygnały elementowe.

Literatura

1.    Bylanski P., Ingram D.G.W.: Digital Transmission Systems. Peter Pere-grinus, Southgate House 1976.

2.    Cattermole K.W.: Principles of Pulse Codę Modulation. Iliffe Books, London 1969.

•

3.    Croisier A.: Introduction to Pseudoternary Transmission Codes. IBM Journ.Res.Develop., Vol.14,1970, s. 354 -367.